Met het vooruitzicht van een regenachtig weekend ( wat tot nu toe geweldig mee viel ) en de wetenschap dat aan de kust de zon meer schijnt, besloot ik te gaan doen waar ik 2 dagen geleden niet echt aan was toegekomen:
het verkennen van de 2 werelden route.
Oostvoorne, waar ik vroeger ooit nog met mijn ouders met de auto over het strand had gereden en vervolgens bij opkomend water nauwelijks nog wegkwam, is nu wel erg gestructureerd geraakt.
De meeste structuur is zichtbaar aan de rand. De horizonvervuiling optimaal.
Na deze aanblik werd het tijd voor de andere wereld. Die van de natuur.
Duinen, strand en water.
Met een plaats waar de broedplekken van de watervogels ongestoord ( voor de vogels ) gevolgd kunnen worden.
Het heeft wel veel weg van een scherm met geschutspoorten, waarmee vijandelijke schepen tegengehouden kunnen worden.
Zelfde beeld, andere tijd, andere betekenis.
Mooi geïntegreerd in de duinen ligt een restaurant dat geheel op groene energie draait.
Uitgebreide informatie daarover lees ik als ik de uitkijktoren beklim.
Het uitzicht is de moeite waard.
Ik besluit naar de zee te gaan. Onderweg wordt ik ingehaald door een klein blond jongetje, die de naam Tijmen draagt. Deze wordt veelvuldig geroepen.
Tijmen gaat blijkbaar graag zijn eigen weg.
En is dol op balbezit.
Op deze vaag zonnige dag met veel wind is het strand een El Dorado voor kitesurfers.
Al lijkt het ook wel op de Gobiwoestijn met hier en daar wat tenten.
En dan ben ik plotseling getuige van een wonder: ik zie een man die over water loopt !
Hij zoekt iets. Mogelijk naar diepgang.
Ik kijk nog een tijd naar een kitesurfer en ontdek dat zij eerst een band aan het zeil oppompen.
Terug bij de auto pomp ik gelijk de banden van mijn fiets op.
Wellicht gaat het nog heel hard waaien en kan ik meedoen.
Het was een mooie dag. De volgende keer steek ik door naar Rockanje.
Kijken hoeveel werelden ze daar hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten