De Ark van Dordrecht.

Het is woensdag 11 juni, het weer is mooi en ik besluit iets te gaan doen wat ik al lang van plan ben: Inschepen op de Ark van Noach in Dordrecht. Er is weliswaar een nieuwe halte van de Waterbus geplaatst, maar om meer ruimte te hebben wordt het toch de auto ( verwacht een verlengde excursie ).

En dat blijkt een goede keuze.
Druk was het er niet.

 

Zo van buiten af is het een indrukwekkend bouwwerk, waar wel een paar bossen in verwerkt zullen zijn.

 

 

Van af de boeg keek een giraf wie er nu weer zijn of haar toevlucht tot de Ark kwam zoeken. Een bord waarschuwde al voor het naderend onheil.

 

Dat onheil viel overigens erg mee.

Geen code geel, oranje of rood. Wel mooi weer en een rustige rivier.

 

  

Met het voordeel van de Rotterdampas mocht ik kijkje nemen voor zo'n 8,5 euro. Er was een soort route met berenvoetsporen gemaakt en overal was het groots en grof opgezet.

Een oude etalagepot in een Ikeabed moest Noach voorstellen. Naast hem een plastic tijger. 

Zo ging het eigenlijk steeds. Veel plastic dieren en mensfiguren met allerlei Bijbelse vertellingen of duidingen. Ik kreeg het gevoel van een uit de hand gelopen EO- projekt.

Het meeste zag er erg gedateerd en goedkoop uit. 50'er jaren ?

Een gunstige uitzondering vond ik de Hogepriester met de Ark van het Verbond.

 

 

Het was dan ook bijna een Godswonder dat ik plotseling een witte duif zag met.....een wat desolaat palmtakje in zijn/haar bek. En dat was in deze context  heel bijzonder.

Alhoewel ik later in het ruim een mestgeur rook en er zowaar 2 geiten waren vergeten uit te stappen.

 

Buiten werd zichtbaar hoe met de zoetwatervoorziening, lees: regen, werd omgegaan.

Primitief, alternatief en toch ook inventief.

 

 

Het leukst vond ik het eigenlijk op het hooggelegen dek met een mooi uitzicht over Dordrecht, Papendrecht, etc.

 

 

Na een klein uurtje had ik het wel gezien. Het viel binnen knap tegen en ik zal het niemand aanraden. Wel bezocht ik nog even een Bijbels toilet waar naar binnen gegluurd kon worden. Spannend, dat wel.

 

Men had mijn verplicht een parkeerkaartje te kopen voor 4 uur ( ! ). Ik besloot hier optimaal gebruik van te maken. Ik reed iets door en belandde bij een hooggelegen groenstrook langs de rivier.

Daar stond een High Tea tafel ( heel high ). Hier wilde ik lunchen.

 

 

Geleidelijk aan besefte ik hoe veilig deze plek was en welke vluchtmogelijkheden bij een plotselinge zondvloed: de Ark, de waterbus, de auto en de highteatafel binnen handbereik.

 

 

Het werd een totaalbelevenis daar aan het water met wind en zon en koffie en bruine boterhammen met oude kaas.

Het paradijs, zo dacht ik, is dichterbij als verwacht.

Even voorbij Dordrecht.