Siebes avonturen in de Paasvakantie.
Nadat ik eerst samen met mijn zus Mette de Paasvakantie met tromgeroffel had aangekondigd.......dat trommelen met zoveel trommels vind ik heel leuk......ik word er ook heel trommelig van. En ik zou zo wel van de ene trommel op de andere willen springen. Heerlijk lijkt me dat !
Mijn broer Tijmen was inmiddels op verkenning gegaan naar allerlei bijzondere verhalen die grote mensen Science Fiction noemen. In die verhalen gaan mensen met ruimtehelmen op raketfietsen de grenzen van het heelal verkennen.
Daar ontmoeten ze bijvoorbeeld ruimtekoeien, die heel nieuwsgierig zijn en als je goede bedoelingen hebt geven ze je ook nog een glas melk. Ik kan het mij helemaal voorstellen ! Mooi is dat !
En toen was ik ineens bij oma. Heel gezellig. Zij had mij met haar nieuwe Spacecar opgehaald in ons vakantiehuisje. Dat zou heel veel ganzenborden worden, maar eerst bouwde ik mijn stad van de toekomst.
Toen we naar buiten gingen om een broodje te kopen kwam Henk ineens onverwachts aanlopen. Hij lustte ook wel een broodje en liep dus gezellig met ons mee. Onderweg verstopte ik mij nog even onder de brug. Dat was leuk: eerst was ik er wel, toen weer niet en toen weer wel. Verstoppen is echt mijn ding.
Intussen had oma een hele grote oranje zak meegenomen. Het leek wel Koningsdag. Maar in de zak zat al het plastic dat zij verzameld had. Samen gooiden we het in de container.
Omdat Henk aardbeien had meegenomen mocht ik mijn eigen broodje klaarmaken: eerst 2 helften, dan op elkaar en dan maar proberen dat in mijn mond te krijgen. Een echt avontuur.
En terwijl oma de koffie bereidde deed ik opnieuw een verstopspel, dat ik zelf verzonnen had. Henk zat met verbazing te kijken hoe ik zomaar kon verdwijnen en opduiken.
Omdat ik ( als ik eenmaal bezig ben ) moeilijk kan stoppen ( het is ook zo leuk ) stelde oma mij voor om te gaan tekenen en omdat Henk mij daarbij wel wilde helpen deed ik mee. Hij tekende iets en dan mocht ik het kleuren. Zo deden we allebei waar we goed in zijn.
Ook vertelde hij het verhaal over een Koekeroeduif die al in april 3 eitjes had gelegd en voortdurend Koekoekeroe riep. Toen gingen de eitjes open en kwamen er 3 kleine duifjes tevoorschijn die onmiddellijk met moeder duif mee gingen doen: Koekoekeroe ! Dat klonk heel leuk. Wij ook dacht ik en zo ook wij gingen meedoen: koekoekeroe, koekoekeroe, enzovoort ! Net zo lang tot we naar buiten gingen.
We gingen van oma's huis naar het strand aan de overkant van het meer. Daar was voldoende ruimte voor iedereen.
En daar kon ik mijn waterbouwkundige plannen een beetje oefenen.
Oma vertelde mij wat weetjes over zand en water en ik kon beginnen.
Ik begon eerst met mijn schep het water uit te dagen om aan land te komen. En daar ving ik het op in mijn grote slotgracht rond de heuvel die ook wel Siebeseiland wordt genoemd. Een mooie naam.
Toen ik er helemaal klaar mee was gaf ik mijn eiland en alles daaromheen weg aan een jongetje met een blauw emmertje. Die werd daar heel blij van. Net als zijn vader die onmiddellijk stopte met roken om te helpen met graven. Goed gedaan Siebe !
Ik had er wel honger van gekregen en dus ging oma krieltjes bakken. Zij had 2 grote salades een met Marokkaanse kip en een met garnalen. Een beetje van het land en een beetje van de zee. Dat was heel lekker
Om het eten te laten zakken mocht ik toen een paar filmpjes kijken. Maar niet lang, want oma wilde perse nog ganzenborden voor ik ging slapen. Dat spel ging heel leuk. Oma moest - tegen haar zin veel koffie drinken - en ik kwam een keer in de gevangenis.
Het mooiste was toen we alle drie wel 2 keer op hetzelfde hokje stonden. Dat was zo gezellig !
En toen was het bedtijd. Een mooi moment om te gaan slapen, want de volgende dag zou ik weer terug gaan naar ons vakantiehuisje voor nog meer avonturen.
Siebe.
