De Kunst Rai in Amsterdam.
Afgelopen donderdag ben ik met Karel naar de Kunst Rai in Amsterdam geweest. Het betreft een presentatie van veel verschillende galerie-houders, die zo hun collectie aan de kapitaalkrachtige man of vrouw proberen te brengen.
Voor ons als beeldend kunstenaars een mooi moment om ons te laten verrrassen, om te bewonderen en te verwonderen of.......ons te ergeren.
Maar voor het zover was reden we eerst ( file, file, file ) naar de Amsterdan Arena. Daar konden we de auto parkeren om vervolgens te reizen met de metro. Het was mooi weer en de aanwezige terrassen waren goed gevuld met lunchers, maar mooi was het er niet. Ik begon gelijk te verlangen naar de terrassen van Beaune en Dijon.
Karel had zijn huiswerk wel heel goed gedaan en zo reisden wij in de ruime metro richting Isolatorweg, waar het ook niet mooi was, maar waar wel de Rai stond.
Vanaf het moment dat wij binnenkwamen voelden wij ons ook in Rotterdam. Daar hadden we deze overigens fraaie foto's ook gezien.
Maar eerst koffie bij "De meisjes met smaak".
Maar eerst koffie bij "De meisjes met smaak".
Vanaf het terras was het leuk om te zien hoe en waar mensen zich rond om ons heen mee bezig hielden. We raakten beiden gefascineerd door het meisje met de laptop, die als het ware deel uitmaakte van het kunstwerk waar zij voor zat.
En toen begon onze rondtocht door deze ons zo bekende, maar soms weer verrassende wereld.
Er was veel prachtig fotowerk te zien en weldra tuurde ik in de diepte van deze ogen.
Wat een schoonheid. Ik wilde hier eigenlijk blijven zitten met een verse cappucino, maar ja, er was nog veel meer.
Zoals prachtig glaswerk, dat veelal aansloot aan de kleuren van de schilderijen in deze galerie,
Op een andere plek vonden we werkjes van een onvoorstelbare eenvoud. Dit is wat, toen ik bij het voortgezet onderwijs werkte door brugklassers gemaakt werd. Het werd vrijwel altijd met blije gevoelens mee naar huis genomen om te laten bewonderen.
Hier stonden ze weer, voor een mooi prijsje, b.v. 1500. Ik had ze nooit mee naar huis moeten geven.
Eenvoud ook ie deze bronzen beelden, die volgens Karel, kenner van het procédé, zo uit de mal geplukt waren. De ruwe versie dus. Aansprekend dat wel, mede in de combinatie van brons en jute.
Het vrolijke werk van Ripolles riep associaties op met de dikke dames van Niki de ST.Phalle.
Meenemen ging niet, ze waren loodzwaar.
De schilderijen waren als je beter keek van stof gemaakt.
Ook deze keer was er weer veel keramiek. Geen gebroddel met mislukte draaipotjes, zoals in Rotterdam,
maar fraai en degelijk werk.
Bijzonder in haar eenvoud en schoonheid vond ik het werk van de Iraakse schilder en keramist Qassim Alseady in zijn "Rythms of Pain & Hope.
Of deze werken van gegoten klei en glanzende glazuren:
En tussendoor waren er dan weer van die leuke momenten waarbij tentoonstelling en bezoekster familie van elkaar lijken te zijn.
Grotere knuffels waren er overigens ook.
En het meisje met de vele gezichten........had je eenmaal in haar ogen gekeken dan bleef zij je fascineren.
En nadat Karel nog even had gekeken of hij iets van dit alles voor zijn partner mee naar huis zou kunnen nemen....Stan van Steedam vroeg er slechts 2000 euro voor en de galeriehoudster was er helemaal verrukt van.......
......liepen we verder naar de galgen. Een serieus onderwerp, dat ineens heel grappig werd door e vervorming van de beelden en de dolle dame die zich bij ons voegde.
Om het geheel positief af te sluiten gingen wij naar de afdeling "Eeuwige Schoonheid", waar mild marmeren torso's ons toelachten.
Ik zelf kon ondertussen niet nalaten ook iets creatiefs op deze beurs te doen.
Het werd een artistieke foto van samengevoegde elementen, die weliswaar steeds op de beurs aanwezig waren geweest, maar nog geen echte aandacht hadden gekregen.
( Ja, ik praat als een galeriehouder ).
En zo verlieten wij deze tempel van de kunst. Moe maar voldaan en vol verwachting hoe de reis terug zou verlopen. Van de Rai met de metro naar het Weesperplein en daar weer overstappen op de metro naar de Arena, een weliswaar wat tijdrovende, maar ook zeer lucratieve manier van reizen.
Karel bedankt.
