Op uitnodiging van Bert, die dit weekend - in het kader van de Capelle Kunstroute - open huis houdt, gaan wij naar het Sterrekinderenerf in Capelle. Bert exposeert daar zijn schilderijen samen met Kitty, die gespecialiseerd is in raku- keramiek.
Het trappenhuis van het appartementencomplex is omgetoverd tot een galerie vol
intense kleuren. Ik kan me voorstellen dat de buren hier ook blij mee zijn.
Met name de klaprozen van Bert vragen om zo geplukt te worden.
Ook binnen in huis veel prachtige abstracte schilderijen en een mooi uitzicht op en van het zonnige terras. Temidden van de lavendel staan de raku- birds van Kitty, die familie lijken van de schilder- birds van Bert.
Binnen staan ook prachtige maskers - met een exotische schoonheid - van haar.
En na een rondgang en een drankje zijn we toe aan een nieuw fase: Feest in het Schollebos.
Na een ware zoektocht temidden van het struikgewas komen we op een groot grasveld waar heel veel mensen en honden ( en die zijn hier verboden ) zijn.
Twee meisjes uit Serooskerke proberen ons op te vrolijken met wat vioolmuziek.
Maar omdat dit toch niet helemaal in onze behoefte voorziet ( stoelen, terras, hapje, drankje, uit de zon ) kiezen we voor een radicaal andere richting: We gaan naar de IJssel.
Naar café-restaurant Fuyks
Ellen is daar heel blij mee. Zij heeft daar prima contacten en meteen uit de auto kan ze haar blijdschap niet onderdrukken om haar favoriete ober te ontmoeten.
Dit terras heeft inderdaad alles wat wij wensen. Lichte parasols, een zachte wind, comfortabele zitjes en een leuke kaart ( alhoewel dit natuurlijk geen 3 sterrenrestaurant is ).
Het ligt er prachtig langs het water, waar een dolgedraaide waterscooter door de politie bekeurd wordt om er daarna weer even hard van door te gaan.
Het maakt niet uit: er zijn glutenrijke en glutenvrije hapjes, 2 droge wijnen ( ingeroken door de ober ), bier en water met en zonder bubbels.
Janneke, stamgaste, roemt de specialiteit van het huis: de bruchetta ( of zoiets ).
En dat ziet er zo uit.
Ik krijg weer water in mijn mond.
Het is een goudgerande gezellige middag, waar ik mogelijk nog een vakantiehuisje in Oostvoorne aan over kan gaan houden.
En dan is het tijd voor koffie en tijd om alles te laten bezinken.
Morgen is er weer een dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten