Het is zaterdag 25 mei. Aanvankelijk zou ik naar Antwerpen gaan voor serieuze zaken. Echter die waren verhinderd en dus werd het een gezelligheidsbezoek bij R. en A.
Ter gelegenheid daarvan haalde R. bij de Franse patissier op de hoek een viertal exquise taartjes.
Het waren echt kunstwerkjes op zich. Het kiezen ( nu wel heel erg moeilijk ) groeide uit tot een democratisch ritueel: Alle taartjes werden door A. voor het gemak in vieren gedeeld en verdeeld. Zo kwamen we ieder aan een "patisserie quattro stagione".
De portie die overbleef mocht bewaard.
De koffie kwam uit de kan en het delicate proeven kon beginnen. Tussendoor deelden we onze voorkeur van smaken. Het was in één woord: verfijnd én heerlijk.
A. stelde mij voor een wandeling te maken door de beeldentuin van Middelheim. Middelheim kende ik nog van vroeger, van excursies. Een uniek centrum voor de moderne kunst.
Maar eerst diende de zangbundel van het wereldkoor Roots te worden gekopieerd, zodat ook in Vlaanderen Zoeloe kan worden gezongen. Dat deden we bij AVA een soort van Belgische Xenos.
Maar daarna was het zover: Middelheim. Grote parken en veel ( ook interactieve ) beelden. Zo kon ik een stukje hardlopen met een speels meisje.
En deden we het nodige stemwerk met beelden, die daar zo te zien aan toe waren.
Er werd welwillend op gereageerd.
Daarna werd het tijd voor iets lichters en zo dansten we in gedachten mee met deze verpersoonlijking van levensvreugde:
Tijd om naar huis te gaan voor een korte herstelperiode. Immers deze avond zouden wij gaan eten bij de diamant onder de Antwerpse biologische restaurants: Cullinan aan de Isabellalei 1.
Bijgaand een review.
"Wat op het bord komt zijn degelijke huiselijke bereidingen met ingrediënten van uitstekende kwaliteit. Ze zijn bovendien zacht geprijsd. Had ik maar zo'n gezond restaurant in mijn buurt, ik wil er met plezier een omweg voor maken."
De naam is ontleend aan een beroemde Zuidafrikaanse diamant, die later opgesplitst is. Bij diamanten denk ik ook aan de Joodse buurt ( Berchem ). Het was blijkbaar sabbath, want iedereen kwam naar buiten in de bekende klederdracht.
Maar terug naar binnen: Het restaurant is ruim opgezet en ook als het druk is blijft het rustig door de goede demping van het geluid.
Hierdoor valt er nog meer te genieten van de gerechten.
R. en ik kiezen voor de moussaka met vlees en A. de markreelschotel.Deze moussaka is met voorsprong de lekkerste doe ik ooit heb mogen eten. Verfijnd in alle opzichten. Ook de visschotel is van culliniaanse kwaliteit.
Tussendoor komen J. en L. even informeren of het naar onze zin is.
Dan is het ook naar hun zin.
Als toetje neem ik de crême brullée met een expresso. Hoewel ik in Antwerpen ben komt er een frans woord op : extraordinaire.
Daarna weer terug naar huis, waar wij bij rode wijn het piramide- en zandloper- principe bespreken aan de hand van levenservaringen.
Daarna weer terug naar huis, waar wij bij rode wijn het piramide- en zandloper- principe bespreken aan de hand van levenservaringen.
En ja, dat is andere koek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten