Het is mooi weer vanochtend. Nog enigszins natrillend en nagenietend van de vrijdag ( how intensive can it be ) besluit ik niet te blijven plakken, maar de ruimte op te zoeken.
Ik heb zin in boot en water en zon. Ik heb niet zo'n zin om dit alleen te doen en samen met M. - die daarna nog wel boodschappen moet doen voor ene Ketelbinkie - besluiten we het ruime sop te kiezen:
de Waterbus.
En zo laten wij in vliegende vaart Krimpen aan de IJssel achter ons.
Heerlijk daar op het achtersteven, waar het water in razende vaart gespleten en ook weer gesloten wordt.
Na ca. 35 minuten zijn we in Dordrecht voor de overstap.
Echter niet zonder eerst iets gedronken te hebben. We vinden een leuk terrasje aan een haven en bestellen iets dat mooi kleurt in het geheel.
De binnenkant van hotel is erg donker en met onze zonnebrillen op vinden we meest op de tast de toiletten ( zwart betegeld ). Bij terugkomst boven verraste de vriendelijke receptioniste ons met allerlei gratis naslagwerken over Dordrecht. Ik nam er een mee. Later op de boot leg ik het toch onhandige blad in het mandje van een geparkeerde fiets. De eigenaresse lijkt er blij mee: eindelijk wat te lezen.
Maar we moeten verder en ca. 14.00 uur staan we weer op de kade voor het vervolg.
Links schieten de veelal roestige scheepswerven en nieuwe appartementencomplexen aan ons voorbij. Rechts wordt het steeds groener tot wij tot onze verbazing de Ark van Noach langs de kant zien. Op de voorplecht staat een giraf en het lijkt alsof er voor alle ramen dieren staan.
Dat hadden we nog niet eerder gezien.
En dan. Even later: de Biesbosch.
M. ontdekte een leuk avontuurlijk tussendoorpaadje dat leidde tot een grote recreatieplas met restaurant. Het was er druk. Veel gezinnen met kinderen zochten hier de zon in de luwte van de bomen.
Het gebied was zodanig groot dat wij er niet in konden verdwalen en dus zaten we 200 meter later op een terras, in de zon, aan het water, uit de wind , met een fluitje, geitenkaas, salade en 2 echte rundvleeskroketten.
Een feest.
Om 10 over 4 ging de boot terug en die wilden we niet missen.
Handig was dat je niet alleen kon betalen met de OV-pas, maar deze ook aan boord kon opladen.
M. liet op sierlijke wijze zien hoe dat gaat en zeg nu zelf: bijna ballet.
En zo stonden we om 17.00 uur doorgewaaid en gebruind op de kade in Krimpen.
In de supermarkt kocht ik veel lekkers, want zo'n dag maakt hongerig.
Het was weer mooi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten