Vissen in beeld. Een workshop.

 Vissen in beeld, een workshop.

Het is zaterdag 21 januari en na de "december-stop" is het weer tijd voor onze maandelijkse schildersworkshop. En net als op 7 januari is het thema opnieuw: Vissen.

Waarom vissen ? In de eerste plaats heeft iedereen wel een beeld van de vis. De vorm kun je net zo eenvoudig of complex maken als je wilt. En het mag ook een vis zijn die je nog niet kent en die al schilderend opduikt. Bij dat opduiken zou dan zomaar een vis of visachtige op kunnen duiken uit de donkere diepzee, maar ook deze zijn van harte welkom.

Vandaag werd weer gestart met het weerzien van elkaar en het delen van ieders belevenissen van de afgelopen periode. Dit alles onder het genot van koffie, thee en een zelfgebakken culinair hoogstandje van Eugenie ( ik proefde iets van sour cream, karnemelk, vanille, nou ja verfijning zal ik maar zeggen ). Zij wist dat we dit lekker zouden vinden, want ze had er 8 meegebracht.

Daarna gaan we aan de slag. Om alvast in de sfeer te komen hadden we het nodige voorwerk gedaan. Yvon liet afbeeldingen rondgaan van emotie- vissen in vetkrijt. Prachtig materiaal om groot en klein de vissen als dichterbij ( met emoties ) te ervaren. Zelf ontdekte ik dat de componist Saint Saens een stuk had geschreven met de titel Aquarium ( Carnival des Animaux ). Een rondreizende collectie van tropische vissen deed de rest. Dat alles niet om na te schilderen, maar om geïnspireerd te raken.

Wat altijd weer opvalt is dat de eerste schilderijen over het algemeen zo keurig en geordend zijn. 

Er komt veel onderlinge genegenheid en liefde in beeld. Heerlijk om mee bezig te zijn. En tussendoor gaat Malke even de keuken in om wat culinair "visvoeder" te maken. Rolletjes zalm ( beetje pijnlijk misschien in deze context ), en zoete paprika, toastjes guacamole en kruidenkaas. Het genieten vind plaats bij de schilder en bij de vissen. De Cabernet van Yvon wordt in milde golfjes toegevoegd.

En dan is er muziek. En muziek maakt los. Ook in de diepzee. En dan wordt er gelijk flink buiten de lijntjes gekleurd. Onbekende wezens komen op de guacamole af. En dan wordt het onzichtbare zichtbaar. En ook dat is, hoewel anders en even wennen, ook mooi.

 

Na afloop gaan we in alle rust kijken wat wij deze middag zoal opgevist hebben. En dat is niet gering. Ieder neemt de eigen vangst mee naar huis.

Het is weer mooi geweest.

 

Alhoewel, er was nog meer: zoute visjes uit Alphen aan de Rijn.

Met dank aan Yvon.

 

 En een paar harinkjes bij de Plus kon ik niet laten liggen.

Rotterdam, 21 januari 2023.

Henk.