Uit het schrijfcafé.

 

Uit het Schrijfcafé, 9 januari 2023.

Inspiratie in actie: een sprintje.

Hoe heerlijk kan het zijn / vind ik het om voor een blanco doek te staan. Het te bekijken, te besnuffelen, te masseren en er dan een eerste lijn, stip, streep of vlek op te zetten. Het mag ook een brood klei zijn. Er gaat dan een pad open naar het onbekende dat zich zal aandienen. Gewoon spontaan mijzelf laten meenemen door datgene wat voor mij op dat moment hart- en zielverbonden is. Dit is pure schoonheid, zelfs als het resultaat niet is zoals ik had gehoopt. Of juist wel.

 Henry Moore en Auguste Rodin.

 Deze middag werd ons gevraagd 15 minuten te schrijven over een filosofische uitspraak. In mijn / dit geval: 

Henry Moore : In de kunst en in het leven moet men elke dag opnieuw beginnen.

Hoe wonderlijk: ik las Henri Moore en kreeg meteen beelden van Auguste Rodin en ging daar ongemerkt helemaal in mee. Beiden toppers uit de beeldhouwkunst.

In de kunst en in het leven moet men elke dag opnieuw beginnen. 

Dat moeten staat mij tegen. Het klopt: bij het begin van een nieuwe dag dient zich automatisch de noodzaak aan om deze vorm te geven. Sommige dingen zijn noodzakelijk ( datgene wat gedaan moet of dient te worden ), bij andere zaken is er een vrije keuze. In deze vrije keuze kan ik mij laten inspireren door iets of niet. Daar komt mijn wil om de hoek kijken. Wat wil ik met deze dag of beschikbare tijd. Ga ik hangen of lummelen of geef ik een creatief proces ( dat kan van alles zijn ) een kans.

Moeten verwijst voor mij naar dwang. Ergens aan moeten voldoen. Eisen. Met een oordeel er achter aan. Hier is mijn ego aan het werk. Daar is op zich niets verkeerds mee, tenzij dit deel van mij in alles het voortouw heeft, of liever pakt. Dan wordt het best doen, perfect willen zijn, afhankelijk zijn van het oordeel van anderen. Dat kweekt ook angst en boosheid. Of teleurstelling in jezelf.

Willen is voor mij een ander verhaal. Daar heb ik een keuze. Ga ik een taart bakken of koop ik er een. Ga ik piano spelen of zet ik Ludovico Einaudi op. Maak ik een schilderij, een beeld, een verhaal en durf ik daar vrij vorm aan te geven ?

Daar vind ik ruimte voor inspiratie. Iets dat al een tijdje in het onderbewustzijn aanwezig is, dat geleidelijk groeit tot het moment van geboren worden, het een vorm aanneemt. Zowel het werk van Moore ( inspiratie uit moeder en moeder natuur ) als Rodin ( inspiratie uit de natuur, met vrouwen in het bijzonder ).

En soms kan het dan wonderlijk gaan. Zo wordt Rodin ( 1840 -1917 ) een aantal keren, als niet getalenteerd genoeg als beeldhouwer, afgewezen door diverse academies. Nu was het daar gebruikelijk om de beelden van Grieken en Romeinen als voorbeeld te nemen ( het moeten ? ). Hij gaat dan zijn inspiratie zoeken in de natuur en in de liefde. Hij werkt impressionistisch ( een schok in die tijd ) en creëert zo een nieuwe beweeglijkheid en zinnelijkheid. Een waar de innerlijke kracht van de ziel manifest wordt.

Terug naar de uitspraak van Henry Moore ( 1898 – 1986 ). Hoe zit dat nu bij hem ? Hij was ongetwijfeld een harde werker, zoon van een mijnwerker ( vandaar de moet – ervaring ? ).  Als beeldhouwer een transformatie van wat zijn vader deed. Zijn inspiratie kwam vooral uit de natuur en uit niet- Europese primitieve en archaïsche vormen. Zijn werken zijn meestal geabstraheerde sculpturen ( o.a. liggende vrouwen, familiegroepen ). Ik sluit niet uit dat de visie van het elke dag weer “moeten” er meer een van zijn vader zal zijn geweest.

 

Haiku:

Inspiratie voedt

De ziel is dan manifest

Vervullend creatief

 

Rotterdam, 9 januari 2023, Henk.

Mooi stuk, goed verbeeld 😊

Hartelijke groeten, Theo

 

 

Beste allen,

Ik heb onze filosofische schrijfopdracht ( na voelbare onvrede – ik wilde het publiceren ) enigszins getransformeerd ( en geïllustreerd ).

Vanuit verwarring en chaos en na onderzoek kreeg ik inspiratie om het te herschrijven.

Ik beleefde er veel plezier aan. Jullie hopelijk ook.

Janneke bedankt,

Groetjes,

Henk.

 

Bert Schierbeek:

Eerst is er chaos

Die om ordening vraagt

Dat ordenen is het werk