Het is rond 11.00 uur als ik glibberend en glijdend op de Welberg aan kom. Gelukkig zijn de buien voorbij en schijnt de zon volop.
I en T staan voor de deur tot over de enkels in de sneeuw. Ik heb T. een half jaar niet gezien en dat is toch wel wat lang. Hoog tijd om er een leuke, spannende en avontuurlijke dag van te maken.
We beginnen met koffie, limo en vruchtencake. Buiten in de tuin kijkt de pruimenboom ons wat triest aan. Een van haar grote takken wilde de wereld in, maar dat ging niet zonder problemen: een grote scheur het resultaat.
T. , die zo te zien veel aanleg heeft om boswachter te worden is al met zijn "zaag op maat " bezig om orde in de chaos te scheppen.
En dat valt niet mee als het om zulke dikke takken gaat.
Intussen heeft I. de gedachte aan een mindere pruimenoogst in 2015 opzij gezet en zij richt zich vol verwondering op een andere boom. Daar heeft zich een wonderlijk natuurverschijnsel voor gedaan.
Het is alsof de wolken tot in de tuin hangen.
En zoiets unieks, dat mag niet ongefotografeerd blijven.
Ondertussen is er een nieuw probleem ontstaan: de lekkere snowboots zijn lekke snowboots geworden. Daar ik me een soortgelijk probleem uit 1996 herinner, weet ik ook de oplossing: plastic zakken om je voeten.
Het dient gezegd: ziet er stoer uit met die wasknijpers. En het helpt ook bij hoog water.
Dan is het tijd voor een stevige lunch met gebakken eieren en allerlei nog niet opgegeten kerstlekkernijen.
Zo kunnen we er weer tegen en in plaats van een dutje gaan we kijken naar UP. Een te gekke film waarin een oude man en een padvindertje een reis maken naar de mooiste plek op aarde.
De oudere man, die in een verzorgingshuis geplaatst lijkt te gaan worden ontsnapt door met ballonnen zijn huis te verplaatsen. Gaandeweg ontpopt hij een fantastische energie en levenskracht.
De oude norse man wordt zo een warme grootvader voor de verweesde padvinder.
En dan zijn er de nieuwe vrienden: een vogel en een hond. Kortom: 1,5 uur kijkplezier.
Spencer Tracy zou model hebben gestaan voor deze man.
I. vreest dat het voor T. wat te spannend is, maar T. vermaakt zich prima. Yes !!!
Dan is het tijd om nog even naar buiten te gaan.
De zon gaat bijna onder. En dat geeft een mooi effekt.
Tegelijkertijd staat boven ons al de maan. En de maan die zou de rest van de dag gaan meedoen
Er was nog een half uurtje te overbruggen tot de warme maaltijd en ik had zowaar nog een andere film meegenomen: Despicable me.
Van superslecht tot supervader.
In de film wilde een boef met een verkleiningsapparaat de maan verkleinen en zo stelen. Tegelijk adopteert hij 3 meisjes die hem daarbij moeten helpen.
Hij kan de maan stelen, totdat............................
Vanaf dat moment wordt hij een supervader voor zijn 3 adoptiefdochtertjes.
Helaas moesten we aan tafel en daarna ging T. naar bed. Maar slapen deeed hij pas toen hij wist hoe het afliep. Goed dus. En dat is fijn.
De volgende ochtend gingen I. en T. solliciteren bij Walt Disney en Pixar-films. Zij maakten mooie animatie-afbeeldingen die niet zouden misstaan bij deel 3 van Finding Nemo.
Ook dit was een mooie dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten