Bos- en waterweelde.

In het kader van: Hoe doe ik of dit een gewone doordeweekse dag is stapte ik om half 11 in de auto.

Op zoek naar de zon.

Op de mail mocht ik nog een laatste Kerstkaart ontvangen die een heleboel vrolijke elfjes mijn kant op deed komen. 

Ik kon het bos in. Maar welk ? Sabine van de BRT had al gezegd dat de nattigheid in de middag uit Nederland zou komen. Dat werd dus richting Sabine.

Bij de poort ontmoette ik buurvrouw L. die na een gesprek met tennisvriendin M. meer van mij wist als vroeger. Positief zo te zien. Zelf stoorde zij zich nog altijd aan de 2 luie Kerstmannen die jarenlang in de hal hadden gelegen, maar nu geschonken waren aan een kinderdagverblijf.

Zij ging deze dag naar Kröller Müller, dat gewoon open was voor wie op deze dag meer behoefte had aan kunst.

En terwijl een flinke regenbui tot ontlading kwam reed ik richting zuiden. Naar het land van de blauwe luchten. Reeds bij Moerdijk werd het werkelijkheid en ik besloot door te rijden naar Ulvenhout. Bij de Fazanterie en Bosweelde kon ik goed parkeren. 

En........ het bos in.

 Bosweelde en waterweelde kwamen hier mooi samen. 

Het werd baggeren en glibberen in de zon. Wie wilde dat nu niet op deze dag.

Na een uur wandelen betrok ook hier de lucht en werd het tijd voor iets anders.

Het werd een lichte lunch in Lage Zwaluwe.

Ook mooi de gelegenheid om wat aandacht aan mijn auto te besteden.

 Mijn bezoek aan het echte Waterweelde aan het Hollands Diep was van korte tijd. Water beneden, water boven. Net iets teveel. 

Bijzonder wel om te zien dat ook hier al walvissen aanspoelen ( zie vorige verslag ).

Fris, fruitig en geactiveerd kwam ik thuis.

En dat is niet verkeerd op een dag als deze, waarbij naast Sissi ook nog "Zalm  a la Zernike" op het menu staat.

Jammie.