Kunstenmuseum Den Haag.

 Ik had ergens gelezen dat je bij dit museum tussen 10 en 13 uur gratis kon parkeren ( vrij uitzonderlijk in deze parkeer onvriendelijke stad ). En het klopte, sterker nog : ik kwam voor de deur te staan.

Een ander voordeel was dat het nog niet druk was en het naar binnen gaan met de museum-pas moeiteloos verliep. Daarna volgde wel de keuzestress. Het aanbod was zo groot dat ik besloot te gaan zien waar ik terecht kwam. Dat begon met tamelijk, zo niet geheel onbegrijpelijk werk van Hilma af Klint.

Zij maakte deze 10 grote schilderijen in 1907 in opdracht van haar "spirituele" gidsen. De serie symboliseert de 4 fasen van een mensenleven. Organisch gaat geleidelijk over in geometrisch. Haar verlangen was dit werk in een spiraalvormige tempel te tonen. Erg begrepen voelde zij zich echter niet. Haar werk mocht pas 20 jaar na haar dood naar buiten worden gebracht in de hoop dat er dan wel begrip zou zijn.

De sfeer binnen de ruimte is heel licht en prettig. Het zoeken en vinden in haar werk naar een stuk "houvast" vind ik moeilijk. Het blijft een bonte verzameling van vormen die qua compositie door elkaar heen dansen. Maar wel interessant.

Hoe anders is het werk van Heeringa en Kalsbeek: ruimtelijke collages van afval, afval en afval. Elk materiaal dat voorbij komt wordt ondergebracht in chaotische constructies. Dat geeft een totaal andere sfeer dan bij Klint ( die laatste heeft dan echt mijn voorkeur ).

Bij Klint is vrede voelbaar, hier oorlog en chaos. Wel spannend om zulke constructies te durven en kunnen maken. Op de naar de volgende ervaring: Tweed. Een veel gebruikte vorm van textiel, die mij doet belanden in Engeland en Schotland.

Er is veel publiek voor deze expositie. Het geeft ook een mooi tijdsbeeld van verschillende periodes. En natuurlijk is er aandacht voor de kleding van het Koninklijk Huis.

En dan beland ik ergens in de "kelders"van het museum. De wereld van de zgn. Wonderkamers. Heel veel ruimtes met een eigen collectie, spiegels, beweging, muziek, kunst, gebruiksartikelen. Het is een wonderlijke wereld.

Dit project is bedoeld voor iedereen met fantasie. Ronddwalen, ontdekken, spelen en leren en je steeds weer laten verrassen. Het is wereld vol beeldende kunst, fotografie, mode, architectuur en toegepaste kunst.

Het idee is bekroond met internationale prijzen.

En dit gebeurt er aan tafel:

Op een besloten afdeling kan er geslapen worden, tweedimensionaal, driedimensionaal, alleen of met elkaar. Er wordt omhelsd en gekoesterd, kortom een warme kamer.

Of je te laten updressen via een Q code.

En toen sloeg de "flauwte"toe. Tijd voor koffie en wat hartigs ( deze dag zou vegetarisch worden, maar dat kon verplaatst worden ). De foyer ligt in de inmiddels overhuifde vroegere binnenplaats. En mooie, unieke ruimte met plek voor van alles.

Aan het plafond een van de grote strandbeesten van Theo Jansen. Ooit mochten we met een wat kleiner exemplaar rondwandelen in de beeldentuin in Delft.

Daarna werd het tijd voor de wat kleinere zaken, zoals de keramische wezentjes van Bruno Gambone. Speels en groot van eenvoud.

Veel complexer oogt het werk van Wouter Dam. Hij breekt zijn gedraaide potvormen open, versnijdt ze en voegt ze weer aaneen. Dat brengt objecten met veel beweging, bijna dansend. Ook is er heel strak werk te zien in een mooie lichte ruimte. Een lust voor het oog.

Na nog even gezwaaid te hebben naar een jeugdwerk van postbode Schoonhoven wandel ik naar buiten. Verzadigd. Er is nog veel meer te zien, maar dat is voor een andere keer. Kunstmuseum bedankt.

Buiten parkeer ik nog steeds gratis. Ik besluit er nog enige minuten van te genieten voordat ik plaats maak voor een andere gelukkige.

Den Haag, 29 oktober 2023.