Eindeloos zingen.

Eindeloos zingen. 

 Geluk is een staat van zijn. Helemaal hier en nu. Het is niet te koop. Het valt je toe. Een beetje te koop wellicht toch wel. Woensdag kocht ik een kaartje voor een avond Mantra's en Wereldliederen bij Jan Hendrik Veenkamp. Wij, Eugenie en ik, reisden daarvoor naar Haarlem, naar de Doopsgezinde kerk.

Maar eerst parkeerden we de auto in de De Witstraat 1. Er was tijd over en zo konden we nog even rondkijken op de Grote Markt, de St. Bavo en voor koffie en thee belandden wij in een restaurant waar niet gezongen maar gesproken werd.

En dan naar de afgesproken locatie. Het geluk begon al bij de binnenkomst. Een warm welkom tussen bekende en nog onbekende vrienden, een grote lichte ruimte, een stoel naast de piano en bij het eerste lied gelijk een groot geluksgevoel en geraaktheid. 

 

Zo'n moment waarop alle ingrediënten samenkomen voor een dergelijke ervaring, die ook weer geleidelijk afneemt, maar van binnen bewaard en gekoesterd wordt. De piano van Jan Hendrik en alle stemmen waarin afstemming plaatsvindt. 

 

Ik heb er een rondeel bij gemaakt:

 

de zachte tranen in de ogen

spiegels van de ziel

als het waas zich oplost

de zachte tranen in de ogen

ineens zijn ze daar

dan gaat de zangtrein verder

de spiegels van de ziel

de zachte tranen in de ogen

 

Eindeloos zingen.

 

 

En terwijl de mantra's en liederen van binnen bleven doorklinken, begaf ik mij op vrijdagochtend naar "de Buurvrouw", waar Frederike Schonis een "Zing je vrij" ochtend organiseert. 

 

 

Deze keer in een wat donkere theaterzaal en ook hier een grote opkomst. Frederike kan heel mooi met haar handen en armen bewegen ( goed voor het bindweefsel begrijp ik ) en brengt die beweging over in haar pianospel. Soms pakt zij de trommel en belandden tussen de tipi"s met een native song. Een vrolijk en intens uur dat afgerond wordt met koffie, thee en wat zoets.

 

Country style.

 

 

De volgende ochtend kwam ik net op tijd voor het optreden van Marjanne en Hans. Altijd leuk om mijn "broer" en vriendin zo bezig te zien bij Boer en Buurt, het oogstfeest. Een leuk moment ook om mee te zingen al werkte de wind niet mee.

  

 

Het fijne van zingen is toch vooral dat het blij maakt. Het genre maakt mij niet veel uit. Het schijnt ook gezond te zijn en je kunt het niet doen zonder te ademen. Ik bleef dus zin houden en reed op zondag naar Bloemendaal ( dat heel anders oogt als Rotterdam ). Jan Hendrik gaf daar opnieuw een zangmiddag. Nu in de St.Raphael kapel, een klein katholiek kerkje wat wel wat onderhoud zou kunnen gebruiken. Vooral buiten.

Het was weer tijd voor de meditatieve zang.

 

Maar eerst had ik een ander doel ( naast een boswandeling en een Dacia-lunch en het zien van de enige echte Bloemendaalse hockeyers ): de Adelbert kapel. En uniek Gesamt-kunstwerk uit het begin van de vorige eeuw . Het stond op een heuvelachtige begraafplaats en inderdaad : het was een plaatje.

 

En dan verder naar de St.Rafaëlkapel voor de zang. Ik was er vroeg, zodat ik de ruimte kon verkennen en hartelijk ontvangen werd door J.H. 

 

 

Het werd al snel vol in de kapel en er kwamen steeds meer liefhebbers. Het werd een leuk weerzien van velen met wie ik eerder gezongen had gedurende de afgelopen jaren. Met de liedteksten op de muur konden we beginnen aan een nieuwe ronde "Eindeloos Zingen".

Alle culturen kwamen voorbij en J.H. speelde bevlogen achter de piano ( al konden we hem meestal niet zien, horen lukte wel ). 

 J.H. had ook zijn harmonium meegenomen ( een luxe sutra box, die ook op een accordeon lijkt. Het geluid is heel apart. )

 Het leverde een mooie opname op op. Met verstilling en schoonheid.  

Ik heb er een haiku bij gemaakt:

de geest van stilte 

geeft onvoorwaardelijk over

aan het universum

 

 

Eindeloos zingen gaat verder:

 

 Donderdagavond is het weer tijd voor het Rootskoor Rotterdam, waar we liederen uit alle culturen zingen. Deze keer niet uni solo, maar 4 stemmig zonder begeleiding van instrumenten. Ook mooi. Maar eerst de warming up. We dansen op de bluesrock boogiewoogie van Hans Theessink: It's gonna be a brandnew dawn. Alle bandleden krijgen hun solo en op het eind zwing ik met Herbert een afsluitend duet. Yes !

Vandaag studeren we o.a. op Eli Eli en een kerstlied uit de Oekraïne : Nova Radist Stala. Verder komen Gospodi, Hina Xi Tsungu ( Mozambique ), Tebe Pojem van Mokranjac en Sezenina voorbij.

 

Een klein stukje van het Zuid Afrikaanse Sezenina:

 Bij "Zing je vrij " op vrijdagochtend gaat veel aandacht uit naar het Afrikaanse lied, waarbij ook gedanst kan en mag worden. Met ritmische begeleiding. En een mooi gedragen Namasté als afsluiting.

 

Vrijdagavond Mantra avond bij Lambert Mutsaers in Gouda. Dat vindt plaats in de prachtig gerenoveerde Koninklijke Naaigaren fabriek.

 

Bij Lambert voelt het meer als in de trein stappen. Een sneltrein bijna met korte stilte stops tussendoor. Na een intro op de piano worden de te zingen liederen op papier uitgedeeld en vertrekt de zangtrein op om tegen 21.30 te eindigen met een  toepasselijk en gepassioneerd gezongen Amen.Maar we kunnen het ook heel zachtjes, bijna verlegen........

en eindeloos.....