Een gezellig bezoek aan Jamblinne.
Na een gezellig boottochtje op de Rottermeren vroeg Els of ik zin had naar Jamblinne te komen, waar zij met een paar vriendinnen het familiehuis van Agnes en Rik gehuurd had. Daar hoefde ik niet lang over na te denken. Deze dag was gezellig en ik kende de meeste aanwezigen, o.a. uit Antwerpen en de systeemopstellingen.
Het leek mij ook wel een leuk idee om samen met ( hopelijk niet snurkende dames ) een huis te delen. Nou ja in geval van nood had ik mijn camper bij me. Bij aankomst waren echter 2 dames verdwenen, een had haar pols gebroken en Veerle zou haar naar huis brengen. En dus bleven alleen Els en ik over. En natuurlijk Rik en Agnes die net hun verderop gelegen huis aan het inwijden waren.
De retriever van de buren was daar niet gelukkig mee. Tijdens de lockdown had hij geen wezens op 2 benen gezien en dus raakte zij in een blaffende paniek als deze soort voorbij wandelde.
Maar eerst ging ik met de dames naar het door de watersnood geteisterde Rochefort waar wij op het terras ( na identificatie ) wat konden drinken.
Het was op dat moment nog mooi weer en onder toeziend oog van de gravin in het kasteel aan de achterzijde van het huis, stookten we een vuur.
Verder waren er hapjes, drankjes en taart toe. Kortom het was een mooie avond en ik begon al helemaal te landen.
Die nacht ( de eerste van het seizoen ) sliep ik in de camper. Toen begon het te regenen en verhuisde ik naar binnen. Met Els was het goed wonen. Goede afstemming, ook met muziek en zelfs dans. Nu wilde ik graag naar Chevetogne, maar Rik was daar gebotst met een orthodoxe monnik en dus gingen we wandelen.
Maar eerst even kijken bij het boerenbedrijf waar Agnes en Rik regelmatig meewerkten en hun producten vandaan haalden. De boer heeft een winkel met allerlei authentieke zuivel en biologisch geteelde groenten.
Dat wandelen werd voor mij een vergissing en een bijzondere ervaring tegelijk. Met mijn knie kon ik toen maximaal 30 minuten wandelen ( net hersteld van een pittige knieblessure ). De tocht voerde echter heel diep naar beneden naar de stroom van de Lesse. Toen ik terug wilde vertelde Rik dat er zo een pad naar rechts zou gaan dat uitkwam bij het dorp en de auto's. Tof ! Nog even door dus.
Maar waar dat pad was geweest was men metersdikke modder aan het verplaatsen ( de overstromingen ). Er was geen pad meer. Toen ontfermde de groep zich over mij en begeleidde mij de bush door en uit, wat lukte. Daarna gingen zij verder. En ik onder de slangenmens-douche.
Heerlijk. Minder heerlijk was dat Els nu ook noodzakelijk terug moest naar Antwerpen, we geen mosselen zouden eten en er een bak corvee voor mij lag ( die ik op Rotterdamse wijze geruimd heb ).
Ik was vroeger enkele malen in Chevetogne geweest. Mooie ervaringen in de orthodoxe crypte en de Benedictijner kapel. Met name de stilte was erg fijn en je kon er mooie cd's met Russisch orthodoxe muziek kopen.
Nu echter was het rommelig en ook niet stil. Wel was het droog en kon ik met een mooi uitzicht de zelfgemaakte lunch bereiden en genieten.
Dan maar weer terug naar het huis, dat nu voor mij alleen was.
Maar ook koud en ongezellig. Fijn was dat ik nu kon aanschuiven bij Rik en Agnes en hun stagiere. Daarna werd het poezenfilmjes kijken met Lente. Ook gezellig terwijl het haardhout knetterde.
Gezien de natte weerprognose zag ik ervan af om verder te reizen naar A Rigaud. Terug dan maar. Hartelijk afscheid van Agnes, Rik en Lente.
Pakte ik onderweg ook nog een heel mooie file mee. Net vakantie.
Augustus, 2021.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten