Depot Boymans Van Beuningen.
Het had wat voeten in de aarde gehad ( en niet alleen om het gebouw te realiseren ) voordat ik mijn toegangsbewijs voor het Depot in bezit had. Normaal kost dat 20 euro, maar met een Rotterdam-pas is dat gratis, alleen was daar een lange digitale weg voor nodig en liet de Depot-site het nogal eens afweten.
Maar nu, 8 december stond ik om 10.45 uur voor de poort. Met mijn Rotterdam-pas, een Covid-code, een toegangscode en een geleend muntje voor de garderobe. Alles lukte nu en ik was binnen.
Na de garderobe begaf ik mij snel naar de lift. Je kon er alle trappen oplopen, maar naar beneden vond ik relaxter. Bovendien kon ik eerst boven in het restaurant koffie drinken , voordat iedereen dat wilde.
Het uitzicht over de stad was mooi en het plafond weerspiegelde wat zich daaronder afspeelde. De koffie was smakelijk, de prijs pittig: 2,80 euro voor een mini-bakje met bitter koekje.
Het was mogelijk om naar buiten, de tuin in, te gaan. Leek me heerlijk voor in de zomer. Nu was het weer erg onaangenaam, maar wie toch wilde kon een deken lenen.
Tijd om op verkenning te gaan. En het moet gezegd: het is echt de moeite waard om daar rond te dwalen. Veel kunstwerken zijn geïntegreerd in het gebouw. Anderen, de meeste staan in magazijnen met grote vensters, waardoor je, na aansteken van het licht, naar binnen kunt kijken.
Ook zijn er een aantal nog lege ruimtes, waar je b.v. de historie van Boymans kunt lezen en zien. Met telkens weer een ander uitzicht.
Ik was blij dat ik tot de eerste groep behoorde. Er wordt gewerkt met een tijdklok, maar eenmaal binnen mag je net zolang blijven als je wilt en dat werd rond 12.00 uur merkbaar: drukker en drukker. Tijd dus om het pand te verlaten ( met het voornemen terug te komen ). Nog even een blik naar boven.....
En dan naar buiten voor een herinneringsbewijs dat ik er geweest ben.
Een bijzondere ervaring. Dat zeker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten