artohotze: Feest bij Agnes.

Agnes is jarig, hieperdepiep......

Of ik op haar verjaardagsfeest wilde komen en zingen, vroeg Agnes. En dat vond ik een uitstekend idee. Eerst even langs de bloemist voor de bloemenhulde en dan naar Antwerpen. Deze keer sloeg ik mijn tussenstop in Meer over, immers Agnes had een kok gereserveerd en dus zouden er volop lekkere hapjes zijn. Jammer voor de Carrefour, maar á la.........

Rik had van tevoren alles goed geregeld. Zo kon ik gratis parkeren in de straat en hij had aan de gevel al een tribune-achtige partytent gebouwd. Mogelijk met een aparte plank voor de verschillende stemsoorten.

Na alle begroetingen van mijn Vlaamse vrienden ( knuffel, dan wel 1 kus ) en hun achterban was het tijd voor koffie en gebak. De kok had 2 handmade perentaarten gemaakt die behalve dat zij spectaculair waren , ook erg lekker smaakten.

Iedereen kreeg een flinke punt geserveerd, maar als je meer wilde, dan kon dat ook. Bourgondisch taart eten, zogezegd.

Toen de meeste gasten binnen waren werd het tijd om te zingen. Agnes had een voorkeur voor het liedje van Petty Seeger, Love Call Me Home. Deze zomer hadden we dat in Blanchefosse uit volle borst en vierstemmig gezongen en dat wilde zij ook.

De stemgroepen werden verdeeld. De alten gingen mee naar boven en de rest oefende beneden. Met zoveel welwillendheid en talent hoefde niet lang geoefend te worden en gingen we los onder leiding van onze bezielde Giekse dirigente.

Agnes mocht uiteindelijk in het midden gaan zitten en dat voelde voor haar als een warm klankbad.

Intussen was de kok met zijn beide assistentes bezig met het voorbereiden van de avondmaaltijd.

Natuurlijk was er eerst een inspectie van alle bio-verrijkte ingrediënten.

Kok Simon kwam samen met zijn assistentes Marjolein en Ilse langs om het een en ander uit te leggen.

Er was ook al wat te zien van de voorbereiding. Zo was er een bruinbakkend olijvenbrood in de oven.

Pastinaken-creme-soep met groene toevoeging ( nog nooit gegeten ).........heerlijk.

En bospaddenstoelen-kroketjes en een aantal biohapjes voor tussendoor of als aanvulling.

Intussen ging ik even naar buiten voor een goed gesprek en voor een foto van de Griekse bovenbuurman Vasilis, die op zijn bas aan het oefenen was. Hij had een tijd niet gespeeld en dus werden zijn vingers van te voren opgewarmd.

Na de maaltijd verzamelden we ons in de woonkamer voor een concert van Griekse vrienden van Rik en Agnes. Een mooie combinatie van jazz, evergreens en Griekse volksmuziek. Diana en Vasilis waren zo te zien en te horen goed op elkaar ingespeeld.

Het werd een schitterend concert, waar ik, als meehummer, ook nog even mocht meedoen in een nummer van Astrud Gilberto. Of liever ik werd van mijn stoel geplukt en vond het ook erg leuk.