Schoonhoven, roomwitte reliëfs en een déja vu.
Zondag 3 januari. De weersprognose was nat en nogal fris.
Een mooi moment om vroeg het museum in te duiken. Deze keer het Stedelijk Museum Schiedam, waar om 10.00 uur de koffie al klaar staat.
De benedeningang is gesloten. De toegangsdeuren boven zijn wel open en zo kom ik in een inmiddels aangeklede ontvangsthal waar ik enkele jaren gelden nog een geïnspireerde toespraak mocht houden.
Vandaag ben ik hier voor Jan Schoonhoven ( 1914-1994 ), beeldend kunstenaar. Minimal Art uit vooral de 60-er en 70-er jaren.
In dit museum kun je links- en rechtsaf. Rechts is een ( eerlijk gezegd ) nogal rommelige expositie van van alles en nog wat onder het motto: Ik hou van Holland.
Kunst uit Nederland sinds 1945.
Ze hadden het van mij ook mogen noemen: "Heel Holland bakt". Kunstjes. Dat echter zou mogeljk een belediging voor het programma zijn, waar wel naar kwaliteit gestreefd wordt.
het mag duidelijk zijn. Ik kies voor links en de wereld van Jan Schoonhoven.
Destijds vond ik zijn werk heel bijzonder. Ik werkte zelf ook met reliëfs van houtbord en muurverf ( zie hieronder ).
En ik liet mijn leerlingen op deze manier werken.
Ik weet dus uit ervaring hoe arbeidsintensief dit werk tot stand komt.
En Jan kan er wat van. Overdag werkend bij de PTT ( vermoedelijk postsorteerder - iets dat ik vroeger ook nog gedaan heb als vakantiewerk ) en dan 's avonds in zijn atelier eindeloos
hokjes maken met karton, papier maché en witte muurverf.
Nu stilstaand bij zijn werk constateer ik dat hij wel erg veel "hetzelfde" doet. Dat heeft voor mij 2 kanten. Enerzijds vraagt het om een bijna meditatieve vorm van werken. Monnikenwerk, ben ik geneigd te zeggen. Dan ervaar ik stilte en toewijding.
Kijk ik met andere ogen dan zie ik een vorm van autisme en hoor ik iemand roepen: mag het ook een keer wat anders zijn. Maar goed: dit is blijkbaar Jan Schoonhoven. Vermoedelijk heeft hij de post ook altijd in het juiste adresvak gestopt. Jan rommelt niet. Nou ja, een beetje misschien in zijn latere periode.
Wat ik leuk vond is dat ook anno 2015 kinderen op z'n Schoonhovens aan de slag zijn geweest. Het is tenslotte ook gewoon leuk om zo bezig te zijn.
En toen wilde ik nog naar de expositie over St.Liduina, de patroon van Rotterdam. Die was in het Jenevermuseum ( of all places ) en nog gesloten.
Het bracht mij aan de kade van de Nieuwe Maas: een mooie plek om even koffie met een sauzijzenbroodje te nuttigen.
Het uitzicht was er wonderwel:
Tijd ook om over de plaatselijke boulevard te wandelen.
En een blik te werpen op de passerende schepen.
Het was weer mooi geweest.
Terug dus naar huis, waar Plato, met wie ik dinsdagavond een ontmoeting heb, ter bestudering op mij ligt te wachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten