Design in de Kadoelen

"Mijn nieuwe keuken is klaar", liet A. weten en ik wil 'm feestelijk openen en laten zien.

 Ik ken A. al sinds 2009 toen wij elkaar ontmoetten in de Tarn voor een cursus Vocal Jazz. 

Het werd een Wonderfull World daar in en aan Tarn en sindsdien komen wij als oud-cursisten 2 maal per jaar bijeen om oud en nieuw repertoire te zingen. Af en toe en bij toerbeurt deden we werk in een keuken die eigenlijk die naam niet mocht hebben, zo basic........

 En daarom vonden wij het leuk anno 2015 eens een echte high tech design keuken te zien. Een plek eigenlijk te mooi om in te koken. Een plek waar alles aanwezig en toch ook onzichtbaar is. Zo'n plek......

De keukenbouwer had er inderdaad iets moois van gemaakt met hier en daar subtiele pasteltinten. In contrast met het glanzende staal van de bijzonder gevormde ( bijna architectuur ) afzuigaccomodatie.
Tegelijk had hij een uitbouw gerealiseerd zodat er volop dag- en zonlicht kon binnenstromen.

Niet alleen A. en haar gasten, maar ook de rozen voelden zich er licht en vrolijk bij.

A. had ook gezocht naar gordijnen die naadloos zouden passen in deze kleuresthetiek. En dat was goed gelukt. Om hongerige vogels tijdens het ontbijt niet aan te trekken konden de gordijnen gesloten worden, terwijl door de transparantie het buitengebeuren toch zichtbaar bleef.

Het onzichtbare zichtbaar maken.
 A. liet het ons zien in één handomdraai.

Maar echt magisch werd het toen zij ergens uit deze hightec een schaaltje gehaktballen tevoorschijn toverde. Die hebben we met smaak opgegeten.

O ja, gezongen hebben we ook, maar niet in de keuken.
Wat een keuken.
What a wonderfull world.