Aan de slag met Matisse.

Het is vandaag weer schilderzaterdag. 

Rond 13.00 uur verzamelen wij ons rond de versgebakken cheescake met peer van E.

Ja, de sfeer zit er gelijk in. Net als de koffie en thee.

Deze middag laten wij ons waar mogelijk - immers ruimte voor al het andere is er ook - inspireren door Henri Matisse.

Op dit moment wordt zijn werk geëxposeerd in het Stedelijk Museum in Amsterdam en dat roept al snel de vraag op of ook wij een bijdrage kunnen doen aan de collectie.

Al snel wordt duidelijk dat je met Matisse alle klanten op kunt van schilderen tot knippen en plakken. Van figuratief tot abstract. Kortom: net iets voor ons.

M. sluit zich aan bij de meer figuratieve kant: dame vol verwachting in kamer. Terwijl ondergetekende meer in het betere knipwerk belandt.

Het levert een magisch-realistisch beeld op met een diepe symbolische betekenis.

E. daarentegen richt zich meer op de relaxte Matisse, als hij met zijn vrouw verblijft in zijn mediterrane zomerverblijf.

Intussen is bij M. de snackbar geopend en dat is mooi, want creatief zijn maakt hongerig.

M. heeft inmiddels van het Frans expressionisme ( Les Fauves ) genoeg en via het Duits expressionisme ( Blaue Reiter ) komt zij opnieuw bij de dame met de rose jurk, maar nu heel anders.

Zelf volg ik meer de weg van de mythologie en karikatuur. Met verbazing. Dat wel.

Spontane titel: de terugkeer van Adele Bloemendaal bij de cabaretgroep Purper.

 

Ja, het is weer een wonderlijke middag. Eerst was er niets en toen was er dit allemaal.

Je moet het maar kunnen.

En durven.