Vandaag ben ik weer te gast bij A. en M. voor de jaarlijkse Rakudag.
Tegelijkertijd is het de afsluiting van het pottenbakkersseizoen in hun atelier.
Als ik binnen kom, altijd weer gezellig, ontmoet ik de mensen die ik meestal een keer per jaar zie.....bij de Raku.
Het proces is al in volle gang en trotse dames laten mij de op het vuur veroverde resultaten zien.
Buiten staat de oliedrum die door A. vakkundig tot gasoven is omgebouwd. Dekseltje eraf gezaagd. Goed geisoleerd . Gat boven en onder. Gasfles en brander erbij en.....stoken maar.
Via het gat onderin wordt de oven verhit.
De temperatuur bereikt daarbij ca. 1000 gr. Celsius.
En tijdens het stoken luisteren we of er geen plof klinkt.....pas dan is het goed, of liever heel gebleven.
De reeds gebakken beelden worden bekleed met een speciaal glazuur en worden dan ter droging op de oven of in de zon gezet. Dit voorkomt het risico van explosie in de oven.
Als het zover is gaan de beelden en schalen in de oven.
Als ze roodgloeiend zijn tilt A. ze er op uiterst zorgvuldige wijze ( zelfs de bolle objecten ) uit. K. de dekselman moet wel oppassen dat zijn hoogblonde haren niet schroeien in de hitte die vrijkomt.
Er zijn ook speciale handschoenen om de kwetsbare delen tegen de hitte te beschermen .
De beelden worden vervolgens in grote afsluitbare zinken bakken gezet, die vooraf gevuld zijn met zaagsel ( boombladeren kan ook, maar die zijn er nu niet ). De gloeiende objecten maken dat "de boel" in brand vliegt.
Als volleerde brandblussers dekken K. en A. de bakken vakkundig af met deksels en natte doeken. Dat is ook belangrijk voor het proces ( de vlammen onttrekken de zuurstof aan de binnenruimte, waardoor de objecten het echte raku-uiterlijk krijgen ), maar het geeft ook nog al wat rook.
Het fijne van deze rook is, dat je er wat van mee naar huis neemt. Kleding, haren, schoenen, ja zelfs ondergoed vertoont de geur van een palingrokerij. In de wijde omgeving hebben alle buren gelukkig hun rookmelders afgezet.
Ze ruiken a.h.w. de afsluiting van het seizoen.
Het zijn zo te zien milde buren, die wel van een barbeque houden.
Dan komt het moment dat de objecten uit de zaagselbak mogen. Ook zij nemen daar wat van mee. Het beeld wordt nu ter afkoeling neergezet of in het water gedompeld. Dat laatste is nogal riskant i.v.m. het scheuren, maar ook goed om een mooi craquelé te krijgen.
Na de afkoeling is het tijd om ze in bad te doen. Met schuursponsjes en schuurmiddel wordt de zwarte aanslag verwijderd.
En dan is het tijd voor een korte rustpauze in de salon des activiteés.
Er zijn allerlei hapjes, wijn en Surinaams bier.
En dat gaat er wel in na al dat afzweten.
Het was weer een mooie dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten