Gisteravond heb ik de tweede cursusavond bij de Rozenkruisers bezocht. Ik had er zin in. Ik bemerk dat het mij fascineert om met anderen in discussie te gaan en bestaande overtuigingen te testen. Zowel bij mezelf als bij de anderen.
Daarnaast vind ik het plezierig om bronnenonderzoek te doen. Waarin liggen de wortels van deze organisatie en hoe is het zo gegroeid. De Rozenkruisers zijn, zo bemerk ik, erg interessant. De oorsprong ligt m.i. deels in Parthië ( Noord-Iran ) en Egypte. En dan komen er tal van stromingen en religies voorbij die deels voortbouwen, deels voor nieuwe input zorgen.
Ik noem er een paar: Hermetisme, Gnosticisme, Essenen, Christendom, Bogomielen, Katharen, Albigenzen, Soefi, Theosofie, Antroposofie, het Thomasevangelie. Ik voel me een beetje Dan Brown.
In de Ban van de Ring en The Matrix zijn b.v. gebaseerd op dit gedachtengoed.
Opmerkelijk is wel dat deze stromingen dikwijls op verweer stuiten van gestaande tradities en religies. In het gebied van de Tarn weten ze daar alles van.
Zuiverheid
Het kathaarse geloof b.v. eiste een grote zuiverheid van zijn volgelingen. Op aarde was er een onzuivere vermenging van Goed en Kwaad. De menselijke zielen kwamen van God, de lichamen van Satan. De katharen wilden het Goede opnieuw volledig scheiden van het Kwade. Om hun engelenziel te laten terugkeren naar de hemel was het nodig om doordrongen te zijn van de Heilige Geest.
Zo beschikte elke kathaar over zijn eigen goddelijke inspiratie die hem toeliet om de religieuze autoriteit van de Rooms-Katholieke Kerk te negeren en zijn eigen interpretaties over God, Jezus Christus en de bijbel naar voor te schuiven. Omdat de katharen zich meer bezig hielden met het eren van hun eigen goddelijke ziel dan met het eren van hun god, was het katharisme eerder een mystiek dan een godsdienst.
De insteek van deze avond is:
"Zoek niet buiten u wat binnen u is".
En dat is en blijft niet altijd gemakkelijk in een maatschappij waarbij mijn aandacht steeds weer naar buiten getrokken wordt of waarbij ik ervoor kies naar buiten te kijken.
Naar binnen kijken, zo dat al lukt, maakt zelfverantwoordelijk. Ik kan de ander niet meer de schuld geven. Weg is het gemak dat de ander "het" gedaan heeft.
Bij de Rozenkruisers word je uitgenodigd aan de hand van teksten naar binnen te gaan. Zelfonderzoek te doen. En dat te delen met anderen.
Voor mij is dat een van de vele manieren om dit te doen.
Er wordt onderscheid gemaakt tussen binnenschools en buitenschools onderzoek.
Ik , wij, cursisten bevinden ons in het buitenschoolse.
Voelt nogal pril.
In grote lijnen wordt duidelijk dat wij een ziel ( de geest ) hebben, die indaalt in de materie. Of deze ziel nu zuiver is of allerlei vorige ervaringen ( uit vorige levens ) met zich meedraagt is voor mij nog niet helder.
Anders gezegd: Is het pasgeboren kind zuiver en blanco of draagt het genetisch materiaal bij zich ( zit dat dan in de ziel en / of in de materie ) ?
Bij het opgroeien kan er dan van alles gebeuren in constructieve en destructieve zin.
Ten goede en ten kwade.
Een wezenlijke kwestie, waar ik deze avond geen antwoord op krijg is:
Voor een pasgeboren kind is de buitenwereld van fundamenteel belang. Hij of zij heeft nog geen zelfbesef. De omgeving ( mensen ) zijn zijn / haar spiegel.
Hoezo: "Zoek niet buiten u wat binnen is".
Daar zal dus mogelijk later een reparatie nodig zijn.
( wordt vervolgd ).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten