Adelaar of kip. Het verhaal gaat over een adelaar die geboren wordt in een kippenhok en daar geconditioneerd wordt om als kip te leven. Kan en durft de adelaar zijn conditionering los te laten om te worden wie hij / zij in essentie is en zo ja wat is daar voor nodig.
Een metafoor voor het bewustwordingsproces waar elke mens voor staat of komt te staan. Leef ik - klein - vanuit mijn oude conditioneringen of ga ik de uitdaging aan om - groot, groter, groots - te leven. Te leven als een adelaar. En zo ja wat is daar voor nodig.
Een transformatieproces.
Een transformatieproces.
Het symposium is de eerste gezamenlijke activiteit van het Jungcollectief Rotterdam. Het vindt plaats in het landelijk gelegen spirituele centrum Op Hodenpijl in Schipluiden.
De opkomst is groot. Bij schatting nu ongeveer 60 deelnemers.
De eigenlijke titel luidde: de huidige crisis als transformatieproces.
Achteraf is daar bij mij weinig van achtergebleven.
Het programma voor de pauze met een inleidend verhaal en 2 lezingen raakte voor mij wat ondergesneeuwd in het programma na de pauze:
In groepen van 10 deelnemers en een begeleider werd de dialoog / de discussie gevoerd over het aangereikte. De adelaar en de kip en wat daar allemaal over te zeggen viel nam een belangrijke plaats in. Helder werd wel dat het verhaal niet al te letterlijk genomen diende te worden - wat soms wel gebeurde - wat nu als een kip geboren wordt in een adelaarsnest ? - omdat het symbool staat voor innerlijke groei en bewustwording van de mens.
Dante en Vergilius ( adelaar en vogelaar in de Divina Comedia ) aanschouwen het hemelse licht.
Er werden veel persoonlijke ervaringen op dit vlak uitgewisseld. En dat maakte dat de groep al snel hechter werd. Het woord crisis viel bij ons in de groep niet - niet de economische in ieder geval - en dat voelde voor mij prima.
"Adelaar" worden is ook geen vrijblijvende zaak. Als adelaar is je perspectief heel wijds, je kunt heel veel zien en dat.....maakt ook verantwoordelijk.
Een ander aspect dat ik kon noemen is: wat doet de "adelaar" met zijn of haar kwaliteiten. Blijft hij / zij hoog in de bergen of daalt hij / zij af om er te zijn voor de kippen ( die er ooit voor hem / haar waren ).
Bijkomend beeld is voor mij de Jacobsladder ( pastel Juke Hudig Divina Comedia ). Het bestijgen van de ladder en het afdalen zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.
Een prachtige opmerking vond ik komen van mijn buurvrouw: als ik mij met mijn adelaar verbonden voel, dan krijg ik kippenvel.
Het was al met al een boeiende middag na een mooi initiatief.
Met dank aan het Jungcollectief.
In de hal zag ik een mogelijk antiek bord, dat herinnerde aan de tijd dat God over de schouder van de mens meekeek.
En het werkt nog steeds: Ik heb niemand horen vloeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten