Dinsdag, 24 september. De zon schijnt weer. Met name in het zuiden. We kiezen er in eerste instantie voor om richting Ossendrecht te rijden. Daar bevindt zich de "Natuurpoort" die toegang geeft tot de noordzijde van de Kalmthoutse heide.
De poort ligt bij een abdij, die inmiddels getransformeerd is tot hotel - restaurant - bezinningscentrum en school. Het ziet er allemaal goed verzorgd uit.
Na de cappuccino en de koffie verkeerd ( hier precies hetzelfde ) bij De Blauwe Pauw wandelen we door het abdijbos tot we uitkomen bij een giga- varkenskweekinstelling. De lucht is erg landelijk.
Na verloop van tijd komen we erachter dat we zo niet in Kalmthout komen, maar eerder in Breda.
We rijden verder naar het zuiden. Via Putte komen we op de plek waar alles mogelijk is:
Bij Taveerne Heihoeve aan de zuidzijde van dit prachtige natuurgebied..
Ik heb mijn wandelschoenen voor vandaag aan de dennen gehangen en nestel mij comfortabel in een luxe tuinstoel met voetenbank in de zachte en warme zon.
Mijn reisgenote wil echter nog een stuk van de camino lopen en als ik een uur later wakker wordt komt zij net terug.
Tijd voor het terras van de Heihoeve. Zondoorstoofd en dorstig nemen we plaats voor een Corsendonk en een Wieckse Witte uit de tap. Beter kan niet.
Na een goed en rozig gesprek staan we voor de ( gemakzuchtige en ook comfortabele ) keuze of we hier blijven eten. De locatie is top. Net als de prijzen. En daar het crisis is besluiten we met minder genoegen te nemen. We schaffen in eigen beheer een partijtje cocktailgarnalen, een zak ovenfrites en een verrukkelijke maaltijdsalade aan ( met o.a. druiven, roquefort en zoute amandelen ).
Thuis komt het zo op simpele wijze opnieuw tot zalig genieten.
Een mooi besluit van deze zoveelste nazomerdag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten