dinsdag 9 juli 2013

Odysseus.....Divina Comedia.......Life of Pi.

Gisteravond naar de film Life of Pi gekeken. In eerste instantie omdat deze bekend is geworden door de schitterende computeranimaties ( zoals de tijger ). Een wonderlijk verhaal dat wij in eerste instantie op een consumptieve wijze bekeken hebben.

 

 
De hoofdpersoon vertelt over zijn reis aan boord van een reddingssloep waarin hij in eerste instantie met een zebra, een hyena, een oerang-oetang en een tijger "opgescheept" zit. Het oorspronkelijke vrachtschip met aan boord zijn vader, moeder en broer is gezonken.
Door een opeenvolging van omstandigheden blijven Pi en de tijger over en ontstaat er een soort kat en muis spel, waarbij het Pi lukt steeds meer zeggenschap over de tijger te krijgen. En het blijft oppassen ( vader: een tijger is geen vriend ). Steeds weer wijkt hij uit naar het vlot dat hij gebouwd heeft.
 

 
De overkapping van de helft van de boot is fundamenteel. Daaronder liggen o.a. de voorraden en de tijger kruipt er regelmatig onder. Is dan "uit het zicht" en kan ineens weer opduiken.
 
De volgende ochtend bij het ontbijt realiseer ik mij de diepgang van het verhaal. Jongeman verliest zijn ouders en gaat de strijd aan met de dierlijke kracht in zichzelf, die soms heel manifest is of "onder zeil".
Uiteindelijk komt er vrede en kan de tijger teruggaan waar hij thuishoort.
De groei naar volwassenheid heeft plaatsgevonden. De dierlijke kracht geïntegreerd in de persoonlijkheid ( is nu dienstbaar ).
In die zin vertelt de film een inwijdingsritueel.
Het verhaal ook van de held.
 
 
"Na de koffie" zie ik ook overeenkomsten met de reis van Odysseus, die allerlei strijd, gevaren en verlokkingen weerstaat en uiteindelijk zijn rechtmatige plaats inneemt. Die van koning. Eindelijk vrede.
 
 
En Dante's Divina Comedia, waarin Dante al reizend kennis maakt met de hel, het vagevuur, de louteringsberg. Pas als hij hier doorheen gegaan is mag hij het Rijk der Hemelen betreden.
( bij een eerdere, kortere poging komt hij roofdieren op zijn weg tegen ).
Dante's begeleider Vergilius is voor mij bij Pi de stem van zijn vader.
 
 
 
 
 
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten