Een reis naar de Noordzee.

Enige tijd geleden hadden A. en W. en ik de afspraak gemaakt om op vriendendag een keer "vrij te gaan reizen".

Met onze OV-chippas en met dank aan de gemeente Rotterdam ( gratis openbaar vervoer ) zijn we vanochtend op pad gegaan.

Vanuit onze huizen met de metro, auto of wandelschoenen naar het station Kralingse Zoom en van daaruit via station Beurs naar Den Haag Centraal Station.

 

De metro zag er vanaf de Beurs Pico Bello uit en had een mooie kleurstelling die puur Hollands aandeed. Ruimte was er overigens  volop.

En zo reden we taxfree door het Groene Hart, d.w.z. vanaf Nootdorp moesten we wel wat bijbetalen, maar daar voelden we onderweg niets van.

Bij aankomst in Den Haag was dat 1,17 euro. Een schijntje, zo vonden wij.
Het deed overigens wat vreemd aan om hier een "annonce"- bord met daarop het woord Slinge te zien. Dat leek zover hier vandaan.

 

Temidden van een werkelijk chaotisch Den Haag Centraal ( alles open en zeer koud en winderig ) konden wij een kleintje koffie drinken bij Starbucks.

Nu heeft een kleintje koffie bij Starbucks veel weg van een pul bier in München. Maar goed, we konden er lekker lang mee doen en de speciale Guatamala-koffie smaakte perfekt.

 

Daarna werd het zoeken naar de tram: Lijn 9.

A.,die erg goed is in het vragen van de weg kreeg een bizonder omslachtige route aangeboden - via een soort New York ( het regende daar pijpenstelen ) - die uiteindelijk leidde tot een halte, waar een vrouw uit Californië ons de weg wees naar Scheveningen.

 

 

Eenmaal in Scheveningen herkenden wij het Kurhaus. maar vergaten we uit te stappen.

Tegen de zuidwesterstorm in hebben we dat later goedgemaakt.

Vandaar deze foto.

Na een aantal omzwervingen over de boulevard belandden we op de zo verloederde pier. Gelukkig was er voor A nog een winkel waar souveniers - voor familie in Afrika - te koop waren.

 

Een visje. we wilden een visje eten. Eerst bij Simonis. Totdat wij door een lieftallige dame uitgenodigd werden voor "een tafel aan het raam met zeezicht" bij de lokale Brasserie.

 

 

De visjes werden garnalenkroketten met chilisaus. Hmmmmm. Een goede keus.

 

 

En daar wij als "niet-werkenden" zeker niet in de spits wilden komen besloten we naar huis te gaan. A. wist via een Marokkaanse dame de weg naar het station te vinden en na een soepele terugreis - via het vernieuwde Centraal Station Rotterdam - konden we terugkijken op een geslaagde dag.

 

 

De volgende keer "doen we" Schiedam, een ander eindpunt van de metro.