maandag 1 juli 2024

Uit het schrijfcafé. Van Tattoo tot Cocaïne.

 Het is maandag 1 juli en wij komen weer samen in schrijfcafé Hoek voor onze maandelijkse columns en gedichten. We kregen opdracht om 10 zaken te noteren die ons in recent, dan wel ver geleden geraakt hadden. Bij mij betrof dat o.a. het zien van een mooie jonge vrouw waar nu eens geen tatoeages op zaten. Wat een schoonheid, wat een zuiverheid. Een blanco schilderdoek. Een nieuw maagdelijk vel. En waar vind je zoiets nog ? In de sportschool recht tegenover mij. 

Ik schreef er een zgn. "Sneeuwbalgedicht" over

Zij

zat daar

op de crossfiets

met haar blote armen

en waar ik ook keek

nergens zag ik een tattoo, dat

vond ik zo mooi om te zien

gewoon zacht rose vel met overal zachte haartjes

en terwijl ik nog harder achteruit liep op de loopband

wilde ik die mooie armen kussen om mijn geluk te bevestigen.

 


Column.

Do it again. De oude hit van Steely Dan komt de Muzieksalon van de SKVR binnen. Mijn geheugenklepje gaat open en ik zing : Black Jack do it again.......het swingt. Enthousiast geworden zoek ik een aantal inspirerende uitvoeringen op. Youtube levert ze moeiteloos. Leuk zijn de variaties in rammelaars, slaghoutjes die het hoofdgerecht aankondigen. Zij maken de weg vrij voor de andere instrumenten en daarna de stemmen. Andere delen van de erfenis van Donald Fagan komen voorbij: New Frontier en Nightfly.

New Frontier vind ik eigenlijk aantrekkelijker qua zang, maar onze coach hoort de moeilijkheidsgraad van de instrumenten. Terug dan naar Do It. Door de geleidelijke opbouw geeft het iets feestelijks, een Braziliaans gevoel. Voor mij voelt het als een voortzetting van ons optreden in De Doelen. Onze zangcoach maakt stemgroepen en we staan er allemaal individueel gekleurd op. Snel nog wat MP3 downloaden voor in de auto en zingen maar. Wat leuk om te doen.

JJ Gale's Cocaïne is ook in de planning opgenomen. Zelf heb ik daar iets minder mee, maar als ik er een ander plezier mee doe.....Onze toetsenist maakt de eerst afgesproken toonsoort wat vrouwvriendelijker. Ik print de tekst op "leesbare grootte" uit en ga aan de slag met mijn MP3, want op het juiste moment invallen is weer sterk gekoppeld aan tellen van de "riedels". 6 keer, 2 keer, zelfs 10 keer voordat de stemmen weer gaan meedoen. Alles uitgeprint en klaar voor een verse start en overloop naar het volgende seizoen..................maar waar is die frisse start ? 

We zingen in plaats daarvan: Don't dream it's over. En laten we daar dan maar op hopen. Kom op Black Jack, do it again.

 
Met dank aan Janneke, Marjanne, Theo en alle andere inspiratiebronnen.


 

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten