dinsdag 30 juli 2024

Uit het schrijfcafé : The Boxer.

Janneke reikt ons een filosofische uitspraak aan: 

After changes upon changes we are more of less the same ( uit:  The Boxer van Simon en Garfunkel ).

Iemand in mij antwoordt: What shall we do with the drunken sailor early in the morning ?

Eens een alcoholist, altijd een alcoholist ?

 
Het is stil in het schrijfcafé als iedereen zich focust op de opdracht hierover te schrijven. Hij wil ook, maar een aanhoudende dreun van een bas buiten blokkeert hem. Daar is een onwetende plantsoenbewerker bezig het leefmilieu te verbeteren. Het is niet zijn hart dat hij hoort bonzen, maar wellicht zijn af"stomp"ing. Er is geen melodie, geen variatie, geen schoonheid, geen gevoel ( nou ja dat van de afstomping ). De schrijver herinnert zich dat hij tijdens zijn verblijf op de Kweekschool ( nu Pedagogische Academie ) op excursie ging naar een inrichting voor zwakzinnigen ( destijds werden de medische duidingen idioot en imbeciel nog gebruikt ). Nu niet meer, zeker nu het een negatieve klank heeft gekregen.

In een geïsoleerde ruimte zag hij door een raampje in de deur een "idioot" staan. Een tragisch beeld dat hem levenslang zou bijblijven. Deze persoon stond voortdurend met zijn hoofd en bovenlichaam naar voren te schokken. Eindeloos, tot hij zou neervallen van vermoeidheid. En daarna weer verder met hetzelfde. Schrijver ziet een relatie met de dreun buiten. Ze passen naadloos bij elkaar. Wel ritme, maar geen gevoel, geen creativiteit, geen speelsheid, geen schoonheid. De persoon achter het glas heeft een ernstige hersenafwijking, maar wat heeft die man daar buiten in het groen ? Is hij een veel voorkomend slachtoffer van commerciële manipulatie en groepsgedrag ? Heeft zijn smaak ontwikkeling nooit een kans gekregen ? Vermoedelijk voelt hij zich heel tof ( of is het angst voor stilte die speelt ) ?

Hoe dan ook, pas na buitensluiting van dit fenomeen ( de pijn die dit oproept ebt weg ) kan de schrijver weer schrijven, gaan zijn creatieve en associatieve kanalen open. Er is weer plaats voor zijn hooggevoeligheid. Voor zijn verbinding tussen hart en ziel. De bloem opent zich , de vrucht verschijnt, zoals in deze 2......
 
Haiku's:
 
grof geslagen dreun
aangeboren primitief
ver van harmonie
 
ik ben een boxer
krijg veel klappen in mijn hart
daar waar liefde rust.
 
 
We gaan verder met een citaat van de Olympische sportster Mary Lou Ratton ( turnster USA 1984 Los Angeles. Doorbrak de als eerste de turnhegemonie van het toenmalige Oostblok )

"Ieder van ons heeft een vuur in zijn hart voor iets. Het is ons doel in het leven om het te vinden en te laten branden ".
 

De Olympische ringen  op de Eifeltoren lichten op. Een gebundeld licht valt op een frele, wat bleke vrouw met een andere fysieke uitstraling dan voorheen ( neurologische problematiek ). Maar die stem : Celine Dion. Het raakt me. Tranen in mijn ogen. Ze zingt haar hart uit voor en naar de wereld. Voor en naar haarzelf. Dat is waar het begint en in terug keert. Ik herken dat vuur. Naar buiten , naar binnen gericht, verbonden met boven, de Olympische Goden aanroepend.
 
 https://youtube.com/shorts/FAMvoNt61ew?si=crGSdf84TAzVVitK
 
https://youtu.be/D7FMMjqKvaM?si=0bqLtSt4g4GVxj5t
 
 
Polega trava detela.
 Ik sta alleen in de grote en lege kapel van het voormalig klooster De Weyst in Handel. Ik voel de grond onder mijn voeten, haal diep adem en zing met overtuiging en kracht deze zin ( en de volgende ) de ruimte in. Wat een akoestiek ! Daarna is er diepe stilte en ontroering.
Ik vertel erover en de begeleider vraagt mij dit samen met de groep te doen. Dat wil ik wel.

Polega trava detela.
Weet niet wat het betekent ( Kroatisch / iets met oogsten ). Het heeft iets van een strijdkreet en draagt ook iets van verlangen. 30 stemmen beantwoorden dit: ik bevind mij in een bedding. Een veilige. Ik ga verder. Zij beamen. De klanken dalen als een zachte deken neer in de ruimte en in de ruimte van onze harten. Daar waar het heilig vuur brandt.


Rondeel:

opnieuw de echo
daar waar het heilig vuur brandt
polega trava detela
opnieuw de echo
open gaan
gehoord en beaamd worden
daar waar het heilig vuur brandt
opnieuw de echo.
 
 
 
 K R O A T I E N
F o l k l o r e - L i e d e r b u c h f ü r K u r z s i c h t i g e ( w w w . h o p p - z w e i - d r e i . d e ) S e i t e 2 3 5
Polegala trava detela ...
1. // Polegala trava detela. //
Ref.: // Črlena kitica, rumena rožica
Lepa moja livado zelen. //
2. // Jo mi žela gizdava djevoj. //
3. // Kaj nažela to pred konjke del.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten