Een schildermiddag. Appels en peren.

 Een schildermiddag met appels en peren.

Vanmiddag kwamen we in kleine bezetting bijeen. Immers deze tijd is een tijd om druk bezig te zijn met allerlei eindejaarszaken. Deze keer hadden we geen thema, maar belandden we al snel bij het Duits Expressionisme en wat zich dan kan ontwikkelen aan veranderingsprocessen in deze tijd van "grensoverschrijdend" gedrag. Een relatief begrip.

In het begin van de 19de eeuw bloeide het kleurrijke Duits Expressionisme op met groepen als Der Blaue Reiter en Die Brücke. Bestaande kunstprincipes gingen over boord en de kunstenaar mocht zich steeds vrijer uitdrukken in kleur en beeld.

"Kunst behoort tot het onbewuste! Men moet zich uitdrukken. Zich rechtstreeks uitdrukken”
-Wassily Kandinsky

Deze revolutie in de schilderkunst ( Ook in Frankrijk met Les Fauves en België met James Ensor ) werd uiteindelijk niet erg gewaardeerd door de Firma Hitler. Het werd geduid als Entartete Kunst en diende vernietigd te worden. In 1937 werd een tentoonstelling gehouden van alles wat voor hen niet deugde. Expressionisme en abstracte kunst gingen in de ban. Tijd voor angeslossen uniformen, kanonnen, hohe fahnen en gesteven armen.

Terug naar onze appels en peren: Hoe kan ik expressie geven aan mijn innerlijke appel en/of peer ? Hoe kan ik een Blaue Reiter zijn ?

Nou gewoon door te beginnen met een contour en dan maar schilderen tot het genoeg is. En dan mag het best een beetje Entartet zijn. 

Het blijft ondoenlijk: appels met peren vergelijken. Ga gewoon voor je eigen appel en je eigen peer en deel na afloop de verwondering. 

Rotterdam, 18 december 2022.