De verbouwing.

 

De verbouwing.

Als ik op 4 april 2022 naar woningstichting Woonstad Rotterdam een verzoek stuur voor een nieuw keukenblok, krijg ik al snel bezoek van een aannemer die komt kijken hoe de staat ervan is ( sterk verouderd , een 2006 blok ) en verricht hij metingen. Twee weken later komt hij nogmaals ( ze gaan beginnen schiet door mijn hoofd ). Helaas. Hij komt kijken naar de staat van het keukenblok en om metingen te doen. Beiden zijn echter al gedaan. Vergissinkje.

 

Enkele maanden later komt een andere aannemer voor asbestcontrole. Ik ben verbaasd. Asbest ? Hier ? Ik heb gelijk, er is hier geen asbest. Dat weet de aannemer ook, maar ja regels zijn regels. Hij weet niet wanneer de verbouwing zal plaatsvinden. Lang is het stil en dan komt er weer een andere aannemer. Ik mag kleuren kiezen. Ook vertelt hij mij dat de aanpak groter zal zijn dan het keukenblok. Gipswanden eruit, nieuwe erin, nieuwe tegels, kraan, contactdozen, enz. Een complete renovatie. Maar wanneer ?

En dan in november komt het bericht dat er begin december begonnen zal worden. We maken afspraken over dagen en tijd en ik ruim de keuken uit en stoei wat met lak en muurverf aan het deel dat niet gesloopt zal worden.

Als de bewuste dag aanbreekt zit ik braaf tussen 8 en 10 te wachten, maar geen aannemer. Dan maar bellen. Men zegt mij dat dit niet hoort en dat er gebeld zal worden naar een onderaannemer van de aannemer. Die onderaannemer is echter elders aan het klussen, maar stuurt een afgezant om te kijken. Deze man probeert Nederlands te spreken, maar ik versta hem niet. Dat is moeilijk overleggen. 

Weer gebeld. De hoofd onderaannemer komt. Die versta ik wel, maar ik vind hem nogal nonchalant reageren en hij wil niets weten van mijn afsprakenlijst met "iemand van kantoor". Die hebben daar geen verstand van. Mijn inmiddels geslonken vertrouwen bereikt haar grens.

Wel wordt mij beloofd dat er deze middag nog gesloopt zal gaan worden en dat gebeurt. En de volgende dag zal er met de opbouw begonnen worden. Tussen 8 en 10 uur zit ik klaar. Tegen tienen word ik naast geërgerd ongerust en bel opnieuw. Nu naar mijn "kleurkeuzeman" met wie ik afspraken heb gemaakt ( hij had het over 08.00 uur op de tweede dag ). Hij gaat bellen wat mij een boze hoofd-onderaannemer oplevert ( hij was er 5 over 10 ), die liever zelf gebeld was geworden. Een heftige discussie ontstaat, die ook iets van een botsing van culturen heeft.

Intussen brengt zijn personeel de benodigde spullen naar boven. Op de gang wordt de stemming milder ( onderling begrip ). We geven elkaar de hand en hij belooft dat het vrijdagmiddag klaar zal zijn. De tegelzetter blijft. Hij is stil ( verstaat mij ook niet ) en werkt met geduld en vakmanschap aan mijn gipswanden en betegeling. Hij pauzeert op de vloer in de hoek van de keuken, glimlacht en gaat weer verder. Ik mag hem, sterker nog, ik heb met hem te doen. Hij wijst elke vorm van comfort of drinken vriendelijk af.. Hij gaat door tot het klaar is ( ruim 5 uur aaneen ). Ik heb respect voor hem. Stilzwijgend, bijna verlegen, verdwijnt hij.

Intussen wordt door anderen op de gang mijn keuken geplaatst, maar daar ook koken lukt nog niet. Dat doen we in de badkamer. Onder de douche. Het geeft hoop op de volgende dag en zie : de mannen verschijnen op de afgesproken tijd. De spullen gaan naar binnen en een blijft er achter voor de opbouw. Rustig en bekwaam. Tegen 16.00 uur is de klus ( ook hij heeft hard en lang gewerkt ) en neem ik, nu in dankbaarheid, afscheid . Wij vieren het samen met mijn buurman op een steekwagen in de lift.

Voor mij breken nu de dagen aan van de inbouw van de koel - en kookunit, het sauzen van muren, het plaatsen van verlichting en het verdelen van de stroomgroepen ( er zijn wat gebruikers bijgekomen ). Het begint er steeds meer op te lijken: een nieuwe keuken, ook decoratief met gelakt meubilair, schilderijen van eigen hand en andere details.

Vandaag is het tijd voor de finale: het aanbrengen van de nieuwe LED plafond verlichting. Deze kan in 3 standen licht geven. Er is licht aan het einde van de tunnel. Het is zuinig, praktisch en design, maar ik mis nog wel dat ouderwetse bolletje met een gloeilamp. Maar okay, het is 2022. De klus is geklaard.

Rotterdam, 19 december 2022.