Over Sint en Huissen Control.
Het was zondag 3 december en onze harten klopten al vol verwachting. Er heerste een wat geheimzinnige sfeer in huis en buiten verschenen 2 onbekende volgepakte auto's voor de deur. We, mijn zus en broer en ik, deden net of we niets zagen, maar ondertussen hielden we fluistercontact.
Het gerucht ging dat de Sint vaststond in de file bij Dokkum en dat hij pas 5 december in Huissen zou zijn. Maar omdat onze harten zo heftig klopten had hij 3 van zijn hulpsinterklazen naar ons toegestuurd.
Ze heetten Inge, Aty en Henk. Dat konden we makkelijk onthouden.
Het gerucht ging dat de Sint vaststond in de file bij Dokkum en dat hij pas 5 december in Huissen zou zijn. Maar omdat onze harten zo heftig klopten had hij 3 van zijn hulpsinterklazen naar ons toegestuurd.
Ze heetten Inge, Aty en Henk. Dat konden we makkelijk onthouden.
Om de zenuwen de baas te blijven deed mamma met ons een dansje, terwijl de anderen "kom maar binnen met je butler" ( ja er verandert veel tegenwoordig ) zongen en dat hielp want ineens zat ik op schoot met een pakje en mocht ik het bal openen.
De hele kamer lag vol geschenken. Te gek en heel spannend ook.
Ja de Sint had goed gezien dat wij niet stout, maar wel heel zoet waren geweest.
Ik ook.
Mijn zus kreeg heel coole fietstassen die zij nooit eerder had gezien. Dat was voor haar even wennen, maar toen zij zag wat zij allemaal mee kon nemen werd zij heel blij.
Ja de Sint had goed gezien dat wij niet stout, maar wel heel zoet waren geweest.
Ik ook.
Nadeel van zoveel cadeau's is dat ik niet meer precies wist wat dan van mij was en wat van de ander. Ik probeerde zo goed mogelijk op te letten
En terwijl mijn broer met een heel blits skateboard onder zijn voeten zat ( hij wilde het liefst in het donker al een ritje maken. Pappa zei toen dat het een dagskateboard was en dat er pas morgen geoefend kon worden. Wijze woorden, al zeg ik het zelf.
Er ontstond ineens ook een spontane ordening van heel gezonde en heel lekkere dingen.
Die waren voor later, want mamma had kruidnootjes voor ons gebakken en die gingen erin als ( peper- ) koek.
Die waren voor later, want mamma had kruidnootjes voor ons gebakken en die gingen erin als ( peper- ) koek.
Ondertussen kreeg ik eindelijk de oplossing voor een dringend infrastruktureel probleem: een mooie kleurige houten ferry fine veerpont en een bijpassende beweegbare brug.
Hiermee kon ik mijn favoriete autocircuit de finishing touch geven.
Goed idee van de Sint( en ).
Goed idee van de Sint( en ).
Ook kreeg ik een tent voor op mijn kamer. Eigenlijk was het een caravan en oma en Tijmen probeerden hem voor mij op te zetten.
Dat was niet gemakkelijk. Het leek wel een baljurk.
Dat was wel fijn want in de raket zaten ook nog persoonlijke spullen.
Er zaten ook gedichten bij over onszelf en onze toekomstige reizen.
Mamma en papa hielpen ons bij het voorlezen.
Fijn toch ?
Een extra verassing was dat iedereen speciaal voor deze keer astronautenvoedsel had bereid. In het begin was dat even wennen en het was heerlijk en licht verteerbaar.
Dat zou smullen worden in de kosmos.
Tijmen had ook een mooi spel gekregen en dat wilde hij gelijk uitproberen.
Hij was al snel zeer geconcentreerd bezig. Tijdloos bijna.
Lachend vertelde hij dat hij had gewonnen, terwijl mamma hulp zocht op google.
Ja winnen van Tijmen is niet gemakkelijk.
En terwijl iedereen gezellig bezig was greep ik mijn kans. Oma en pappa hadden de caravan opgezet en ja hoor ineens stonden alle raketten in mijn nieuwe huis. Kim Jong-Un zou er zijn vingers bij aflikken.
Om vast wat te oefenen met gewichtloosheid liet mij daarna enkele keren losjes omgekeerd van de bank vallen. Intussen vlogen er allerlei snoepjes, eet- en theaterbonnen, tijdschriften, flessen glühwein, briefpapier en fishermensfriends door de ruimte om mij heen.
Allemaal spullen van de kinderen die ouder waren als 10.
Ja, die ouderen kunnen ook knap druk zijn.
Intussen probeerden Tijmen en ik het skateboard onder de tent te zetten om er zo mee te gaan rijden. Men vond het een briljant idee, dat echter niet uitgevoerd mocht worden.
Jammer dat wel.
En toen was ik er klaar voor ........ Ik ging naar het lanceerplatform in mijn slaapkamer. Huissen Control zal ik maar zeggen. Daar ging ik pas echt los. Pas later begreep ik dat het bedtijd was, maar ja dat valt niet op als je in de kosmos zweeft.
Toen ik even op de overloop ging kijken zag ik mijn zus en broer voorbijvliegen.
Snel ging ik ze achterna en ineens lag daar de aarde beneden ons.
We waren in space, jippieee !
Met een hele grote verrekijker konden wij op aarde onze schoentjes zien. Die zouden we morgen overal gaan neerzetten, want de file in Dokkum was voorbij en de Sint was onderweg.
Huissen Control, 3 december 2017
Dat was niet gemakkelijk. Het leek wel een baljurk.
Sint had voor ons allemaal ( en ook voor alle kinderen boven de 10 ) een raket gebouwd, waarop te zien en te lezen was wie de captain aan boord was.
Er zaten ook gedichten bij over onszelf en onze toekomstige reizen.
Mamma en papa hielpen ons bij het voorlezen.
Fijn toch ?
Dat zou smullen worden in de kosmos.
Hij was al snel zeer geconcentreerd bezig. Tijdloos bijna.
Lachend vertelde hij dat hij had gewonnen, terwijl mamma hulp zocht op google.
Ja winnen van Tijmen is niet gemakkelijk.
Allemaal spullen van de kinderen die ouder waren als 10.
Ja, die ouderen kunnen ook knap druk zijn.
Jammer dat wel.
Toen ik even op de overloop ging kijken zag ik mijn zus en broer voorbijvliegen.
Snel ging ik ze achterna en ineens lag daar de aarde beneden ons.
We waren in space, jippieee !
Huissen Control, 3 december 2017
Siebe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten