De jaarlijkse Raku-dag.

De Raku-dag.

Het is zaterdagochtend 13 mei als ik met 2 keramische objectjes naar de jaarlijkse Raku-dag bij Malke en Alex ga. Voor hen en hun keramiekgroep is het weer de laatste dag van het seizoen en dat wordt gevierd met het buiten stoken van allerlei op een eerder moment gemaakte en gebakken keramiek.

Eerst krijgen alle objecten een glazuurjasje. Er zijn diverse glazuren van te voren klaargezet, zodat het er alleen nog maar opgekwast dient te worden.

Daarna volgt een korte droogfase ( glazuur ) en is het wachten op het moment dat het de oven in gaat.

Deze oven, een oliedrum met aan de binnenzijde hoogwaardige isolatie wordt naar ca. 1000 gr. C. gestookt met gas.

En dan is het afwachten. Meestal gaat het goed, maar soms kan er door de snelle verhitting iets losraken of barsten. Dat is het risico bij Raku.

Als de objecten uit de oven komen, worden ze geplaatst in zinken emmers met zaagsel. Dit zaagsel vliegt in brand en door de emmers af te dekken onttrekt het vuur zuurstof aan de binnenruimte en krijgt het glazuur het speciale effekt dat bij deze werkwijze hoort.
Ongeglazuurde delen worden zwart.

Meestal geeft dit een forse rookontwikkeling, enigszins afgeremd door vochtige doeken. Deze rookontwikkeling maakt dat alles, maar dan ook alles, wat je bij je hebt, na afloop goed gewassen dient te worden.

De geur kruipt niet alleen in je kleren en schoenen, maar ook in je haar en als je er dichtbij geweest bent in je huid. Gelukkig maar een keer per jaar.

Na het roken  is het tijd voor de afkoeling. Dit kan geleidelijk of extreem ( water erover ). Dit laatste geeft veel stoom en gesis. Het beoogde resultaat is het veroorzaken van craquelé in het glazuur.

Daarna volgt de fase van het schoonpoetsen ( rook- en zaagselaanslag verwijderen ).

Pas dan komen de kleuren in al hun schakeringen in beeld.

En omdat Raku stoken ook hongerig maakt was er voor iedereen een aantal smakelijke sandwiches bereid.

En dat zag er zo uit:

    

Ook dankbaarheid kwam voorbij in de vorm van een mooi geschenk. 
Een stimulerend gebaar om nog jaren door te gaan.

En de Nivea ? Ja, daar hebben je handen na afloop wel behoefte aan.

Het was weer mooi, net als het weer ( een buitje daargelaten ). Met dank aan Alex en Malke en allen die hun potje ( heel of gebarsten ) bijdroegen.