Terwijl ik op het Rootskoor mijn best deed om zo zuiver mogelijk Kroatisch, Armeens en Zoeloe te zingen tipte Marianne mij: zondagmiddag is er op de Koeweide in Crooswijk de jaarlijkse afsluiting van de Rotterdamse Operadagen.
En dat betekent: vele bekende melodieën en meezingers. Een aantrekkelijk idee dus.
En daar het een prachtige dag was, ik vrij kon parkeren en ook nog eens Crooswijk vanuit een ander perspectief kon zien, besloot ik te gaan.
Altijd benieuwd ook of ik daar een of meer van mijn koorgenoten tegen zou komen. Immers als je eenmaal bij Roots bent, is gewoon Nederlands zingen niet echt voor de hand liggend.
En zie: nauwelijks was ik aangekomen of ik werd al herkend en begroet. En da's een leuke binnenkomer.
Maar eerst even achter de coulissen kijken. Bij het orkest, de koren en de solisten. Mijn aandacht werd vrij snel ( niet ongebruikelijk ) aangetrokken door iets glimmends in de blazerssectie en een dame die iets verborgen hield.
Ook aan de voorzijde was veel te zien, zoals een breedgeschouderde bariton die vloeiend italiaans zong en verwachtingen opriep naar komende reizen door Italië naar plaatsen als Bergamo, Verona, Maggiore en Venetië.
Ook Gort op Reis kwam voorbij. Ja, prachtig.
En dan versterkt met een sopraan, een alt en een bas ( die van tevoren alle balonnen had opgeblazen, zo vernam ik ) werd uit volle borst Ketelbinkie en Hand in Hand gezongen. En natuurlijk zongen wij allen mee, voor een moment ervan overtuigd dat ik, dat wij, in de Scala van Milaan niet zouden misstaan.
Voor alle aanwezigen was een krant met het programma en de songteksten aanwezig. Ook de veroorzakers van dit zondagmiddaggeluk stonden met hun portret afgebeeld.
Het was een krant, die je normaal alleen in films ziet, zou Guus zeggen.
Tussendoor was er gelegenheid tot gezellig contact, witte wijn, Lidlwater, homemade gehakt met parmezaanse kaas, Pakistaanse nootjes en zoute stengels. Kortom een paradijs op aarde. En dan weer meloen met rauwe Koeweidse ham.
Bijbelse taferelen leverde dat soms op.
Waar had ik dat eerder gezien ? Dat gebaar......Rome, Michelangelo, een moment van creatie, maar nu veel aardser......
Tsjonge......
Tenslotte werd afgesloten met Ramses Shaffy en zijn : Werk, Zing, Huil, Enz.
En dat alles , dat was duidelijk: Kon niet zonder ons, niet zonder ons, niet zonder ons.......
En dat alles , dat was duidelijk: Kon niet zonder ons, niet zonder ons, niet zonder ons.......
Kortom: een leuke middag. Marianne bedankt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten