Het is vrijdagavond 18 april en ik ben op weg naar het verjaardagsfeest van Jan.
De weg er naar toe is lang. Er vallen metrotreinstellen uit en als er dan een komt is er in Schenkel een politieblokkade n.a.v. crimineel gedrag op de metro-overgang.
Dan maar met de auto naar de Capelse Brug. Daar kan ik wel verder reizen en belandt zo op station Wilhelminapier. Het ziet er futuristisch uit.
Lopen hoeft niet meer. De vloer beweegt.
Jan is een regelmatige bezoeker van de dansavonden in Orion. En ook nu hij 90 is geworden gaat hij daar gewoon mee door.
Als ik bij Hotel New York aankom heeft hij de verlichting al ontstoken.
Binnen in het restaurant is het heel druk en daarom heeft Jan elders in het gebouw een zaal afgehuurd.
Er is al een groot gezelschap aamnwezig. Langs de kanten vooral
familie en vrienden en rond de dansvloer al " Jan's brothers and sisters in dance".
Al snel werd de muziek opgezet en werd er gedanst, gedanst en gedanst.
Tussendoor waren er hapjes en drankjes en kreeg Jan een aantal bonnen om het theater bezoeken ( toneel is ook een van zijn passies ).
Wijnand legde intussen alles vast wat en wie er te zien was.
Rond 23.00 werd het tijd om naar huis te gaan ( immers, met de metro weet je het nooit ). Buiten aan de kade lag het zeiljacht van Jan. Dat laatste heb ik niet gecheckt.
Het betekende tegelijkertijd een onderdompeling in het uitgaansleven van de categorie 16 - 26 jaar. Dat geeft een hoop geluid.
En dat alles temidden van de torenhoge gebouwen, glas en staal.
Bij het Luxortheater ging ik ondergronds.
Ik vond het een geweldige avond.
Met dank aan Jan en zijn nog vele gezonde jaren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten