Daar deze dag als een eenmalige lentedag was aangekondigd en ik alle voorgaande door een flinke ongesteldheid had gemist wilde ik er voor gaan.
Samen met mijn support Seretide, Paracetamol en Otrivin durfde ik het wel aan.
Een tocht met de Spido.
Het werd niet alleen een zonnige dag, maar het zou, met de nieuwe Rotterdampas en de OV- pas weer een low-budget-excursie worden.
Een dag op grote voet leven, zal ik maar zeggen.
Maar eerst schaarden wij ons - nadat wij ( W. A. H. ) verzameld hadden op Kralingse Zoom - temidden van de jonge moeders voor het drinken van een cappucino aan de oevers van de Maas.
De afvaart was om 11.45 uur. Alle dekken waren open en er stond een meer dan stevige bries.
En ze lagen er nog: de meeste highlights van vorige jaar. Alleen de blokkendoos van Koolhaas was extra. Nog een geluk dat het gebouw niet in Oost - Groningen staat. Er zou zomaar iets van af kunnen vallen.
En na een tocht van 8 km langs fotogenieke plekken, desolate kades en huizenhoge containerstapels keerden wij weer terug. Nog even deden wij de ss.Rotterdam aan om een mogelijke volgende uitstap te plannen. W. vertelde hoe hij daar als 16-jarige in het vooronder sliep en 's nachts de ankerkettingen hoorde rammelen. Hij wees het betreffende patrijspoortje nog aan.
A. vermaakte zich inmiddels met een fotosessie van een moeder met dochter.
Hij heeft daar duidelijk oog voor.
En met een laatste blik op de skyline van Rotterdam meerden wij aan.
Via de Parkkade en de Parkhaven nam W. ons mee naar De Ballentent, een havenkroeg waar de gehaktballen ooit tot de beste van Nederland waren gekroond.
En zo'n bal wilden we wel eens proeven.
De grote bal werd geserveerd op het zonnige terras aan de voet van de Parkheuvel ,met champignons, paprika, ui en brood.
Voldaan en goed gevuld gingen we weer naar huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten