Deze avond begon met een introductie van het boek van Luc Ferry: Beginnen met filosofie. Ferry is een franse filosoof en voormalig minister van onderwijs.
Gespreksleider J. had voor ons een index gemaakt waarin voorstellen, uitgangspunten en stellingen van Ferry werden aangeboden.
Hij, Ferry, adviseert de beginnende filosoof met drie zaken aan de slag te gaan:
- de werkelijkheid leren begrijpen ( theorie ),
- weten hoe te leven met anderen ( ethiek ),
- zin / doel van dit alles begrijpen ( wijsheid ).
Na deze introductie werd teruggekeken naar en verder gegaan met het thema van de vorige keer, waarbij geloven, atheïsme en agnosticisme ter sprake kwamen. Daar kwam deze keer ook het gnosticisme bij.
J. verwees hierbij naar het Neo-platonisme als stroming.
J. verwees hierbij naar het Neo-platonisme als stroming.
Op deze avonden met wisselende deelnemers viel het mij op dat er deze keer een aantal mensen aan tafel zaten die het Boeddhisme een warm hart toedroegen of praktiserend Boeddhist waren. Ook was er een overtuigt agnost en bracht ik zelf mijn Rozenkruisers-ervaringen ( met de gnosis hoog in het vaandel ).
Gnosis is een kernbegrip uit het gnosticisme. Het woord is afkomstig van het Griekse: γνῶσις, gnōsis, dat kennis of inzicht betekent. Kenmerkend voor gnostici is dat ze niet geloven (in godsdienstige zin), maar de innerlijke morele autoriteit stellen boven elk uiterlijk gezag (binnen het gnosticisme bestaat geen kerkelijk gezag). Die innerlijke autoriteit komt voort uit gnosis: kennis. Deze kennis is echter geen rationele (aangeleerde) kennis, maar een inwendig weten (zelfkennis door zelfervaring) van de mens. Door dit inzicht kom je in het reine met je geweten (achteraf weten). Je gaat op zoek naar wat er in jezelf omgaat (her-kennen) om zodoende te begrijpen wie je werkelijk bent. Het woord gnosis is daardoor ook verwant met het Nederlandse woord kennen, kunnen (En. know, Lat. gnoscere, IJsl. kná).
Op een zeker moment kwam het gesprek op het hebben of kunnen hebben ( of krijgen ) van een eenheidservaring. Wat Maslow een piekervaring noemt.
Het gaat om een moment waarin sprake is van overgave aan "iets groters", het denken ( de controle, het ego ) wordt voor enige tijd losgelaten.
Het voelt als dat alle "elementen" op een zeker moment samenkomen en het maakt gelukkig. Zoals een deelneemster zei: Dat is liefde.
Er werd besloten eigen ervaringen in te brengen. En daarmee werd het filosofisch heel levendig.
Zo kwamen ervaringen voorbij die gekoppeld waren aan:
- het intens samen zijn en samen zingen in de geloofsbeleving,
- het intens ervaren van eenheid met de natuur ( bergen, zonsondergang ),
- het intens ervaren van het samenkomen van mens, water, wind en lucht ( windsurfen ).
- de ervaring dat men gedanst wordt, geschreven wordt.
- het plotseling ervaren van de schoonheid, de kwetsbaarheid van een kind.
Ik gebruik intens, omdat de intensiteit van de ervaring het zo bijzonder maakt.
Er is sprake van meerwaarde en het voelt als een geschenk.
Het vervolgens willen uitdrukken in woorden wordt als moeilijk, zo niet onmogelijk ervaren.
Daarna kan ik mij afvragen ( het denken is terug en het ego wil er wel iets aan over houden ) of dit nu vanuit mijzelf of vanuit de kosmos ( God ) komt of vanuit een uitwisseling van beiden ( Jacobsladder ).
Daar ben ik de ervaring in ieder geval voorbij.
Het was weer een boeiende avond met ruimte voor vele visies en ervaringen.
Met dank aan de filosofen J. en A.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten