Enige tijd geleden vroeg mijn Vlaamse vriendin A. of ik zin had om mee te gaan naar de finale van het "Music Matters Award 2013" in het theater Zuidplein. En of ik wilde helpen met een bevrijde stem haar collega Neda Boin aan te moedigen.
Dat leek mij wel wat.
En na het eten van diverse quiches en een Franse salade met rosé gingen wij aan boord van de metro, station Binnenhof.
Aanvankelijk was er veel ruimte, maar met name na het overstappen richting Zuidplein werd de metro bomvol en hadden wij de indruk in het buitenland te vertoeven.
Rotterdam is echt multicultureel geworden.
Ik de foyer en de zaal werden wij getrakteerd op rap-muziek, die zodanig hard was dat wij overwogen ons naar buiten te reppen. Gelukkig kwamen we Neda tegen, zodat we weer wisten waar we voor kwamen.
En was er op de eerste etage een....jawel.....stilteruimte.
Eenmaal in de zaal werden wij verrast op van alles wat maar denkbaar was.
Zo was er een band die onverteerbare electronische chaos kon maken.
Een Antiliaanse zangeres, die heel goed kon herhalen en op en neer springen.
Dat laatste had veel effect op de zaal.
Dat laatste had veel effect op de zaal.
Een zanger die met heel veel lef ons uit de stoelen kreeg.
En als laatste voor de pauze een zangeres die het aandurfde zonder harde toeters en bellen van binnen uit te zingen.
Eindelijk voelden we iets van geraaktheid.
In de pauze vluchtten we meteen met consumpties in de stilteruimte met het vaste voornemen na Neda's optreden het pand onmiddellijk te zullen verlaten.
De daverende repdreun ondersteunde dat voornemen.
Helaas zat Neda in het achterste deel en moesten wij even zovele springende en rappende landgenoten met diepgedragen broeken en hele grote gympen aan ons voorbij zien gaan. Het geluid bonkte op onze borstbenen, de stoelen resoneerden en onze bevingerde oren raakten uitgeput.
Dramatisch geschreven ?
Nou mooi niet !
En toen was daar Neda.
A. bevrijdde haar stem in alle toonaarden en dat had effect.
Neda zong mooi en intens, onder meer op de viool begeleid door haar moeder. Een ijzersterke combinatie.
Een daverend applaus en heftige belevingskreten maakten al snel duidelijk dat hier de potentiële winnares stond.
Hoewel de verleiding groot was om op de uitslag te wachten besloten onze oren dat ze genoeg gehoord hadden. Tuiterend reisden wij terug naar de andere Maasoever.
Vandaag werd het bekend: wij waren niet voor niets geweest:
Neda had gewonnen: 15000 euro en de publieksprijs en mocht zich gedurende een jaar ambassadrice van Rotterdam noemen.
Geweldig !
We hadden gewonnen !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten