Van meerdere kanten had ik enthousiaste reacties gehoord over het werken met Jan Kortie aan stembevrijding. En toen M. mij vertelde dat hij in Rotterdam kwam heb ik mij onmiddellijk voor zijn workshop ingeschreven.
Ik heb veel met stemwerk. Heb er ook veel aan te danken.
Tot mijn veertigste was ik ervan overtuigd dat ik niet kon zingen. D.w.z. anderen hadden mij daarvan overtuigd. Na ontmoetingen in zomerworkshops met Annemarie Blink, Mariejan van Oort en Maurice Willems groeide bij mij geleidelijk de overtuiging dat ik wel kon zingen. Nu ben ik zelfs in staat anderen daarvan te overtuigen.
En dat is mooi.
De workshop vond plaats in de "Kloostertuin", een deel van de Dominicaner Kerk in Rotterdam Centrum.
De ontvangst was hartelijk, thee en koffie stonden klaar. Er was iemand om bij af te rekenen en de assistente van Jan Kortie was .....Neda Boin, die ik zaterdag de "Music Matters Award" had zien winnen. Stemwerk loont.
Voor de workshop zelf verzamelden wij ons op het priesterkoor naast het altaar. Een mooie ruime plek, die helaas tot de koudste van het hele complex leek te behoren.
Ja behaaglijk was en werd het niet, maar dat lag niet aan Jan.
Met een lichte -piano- toets en humor nam hij ons mee in de wereld van de stem.
We mochten allerlei geluiden nadoen die door hem of vrijwilligers ingebracht werden en leerden dat het belangrijk is niet steeds iets anders te doen ( en dus van te voren te verzinnen ), maar je te houden bij een geluid, klank. Door die te herhalen kon deze plotseling een meerwaarde krijgen en van klank in zang veranderen.
Het ging niet om mooi klinken, maar om het klinken op zich, dat dan geleidelijk vanzelf iets moois kreeg.
Jan vertelde ons over de 2 werelden. Die van de persoon met beperkingen / gebreken ( waar ik het ego en superego in hoor ) en die van de zijnde mens ( helemaal hier en nu ).
Jan helpt mensen van de ene naar de andere te komen middels lichaamswerk, ademhaling en klank.
In mijn optiek is de zijnde klank de klank die meervoudig raakt of kan raken.
We deden ook iets in koppels met het woord Ja !
Zo werd het een middag waarin veelvuldig het ja-woord aan de ander werd gegeven zonder dat daar verplichtingen aan vast zaten.
Gewoon Zijn dus.
We eindigden met een jiddische matra die ik even later in de metro zachtjes ten gehore bracht. Het viel niet op. Alle mensen daar met beperkingen concentreerden zich op hun mobiel, i-phone of i-pad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten