Ik kwam het boek tegen bij Storytell. En ik werd nieuwsgierig. Iris is regelmatig te zien in nieuwsuitzendingen en bracht voorheen reportages voor de NOS vanuit Moskou en Kiev. Een mooie vrouw, die voor mij ook een zekere ongenaakbaarheid uitstraalt. Op de televisie dikwijls gekleed in ruime, uniformachtige ( niet militair ) kleding. En uitermate goed verzorgd.
Met goede moed begon ik aan het door haar zelf vertelde verhaal. Zij neemt mij mee naar en met haar droombaan: correspondent in Moskou. Een complexe baan. De meeste gebeurtenissen zijn vrij recent: na de Covid epidemie. Zij wisselt haar belevenissen in o.a. Moskou ( cultuur, schoonheid ) Kiev ( oorlogsdreiging ), Siberië ( kou, milieuschade en bosbranden ) , Donbas ( oorlog ), Kaukasus, Sotsji af met verhalen over haar roots.
Grootmoeder Katja ( uit een agrarisch milieu , ten tijde van Stalin en de Goelag, voorheen Katorga ) ontmoet de Nederlandse Geert tijdens de Duitse Arbeitseinsatz in Dessau. Na de oorlog gaan zij naar Nederland. Deze Katja-wortels werken diep door in Iris en Rusland krijgt voor haar betekenis als moederland.
Geleidelijk aan merk ik dat Iris "veel van hetzelfde" vertelt . Mijn geboeidheid neemt wat af. Ik mis diepgang en ervaar het boek steeds meer als de zoveelste reportage over het nieuws dat dagelijks gebracht wordt. Ik blader wel door, omdat ik wil weten hoe zij "persona non grata" kon worden in het door haar zo geliefde Rusland. Repressie van alles en iedereen komt voorbij. Ook van Iris. Zij wordt op een onverkwikkelijke manier door de overheid en via nepnieuws in de media afgeschilderd als een vijand. De NOS, Nieuwsuur en zijzelf kunnen weinig anders doen dan haar om veiligheidsredenen terug laten keren..
En hoe anders nu: de vrouw, toch wel de glamourpresentratrice van het journaal, krijgt door haar boek voor mij alsnog een gelaagdheid en daardoor ook diepte. Daarin ook het verlies van haar grootste wens: correspondent te willen zijn in "grootmoedertje" Rusland.
Rotterdam, 9 juli 2025.
Recensie geplaatst in Mens en maatschappij: Boekenkrant:
In dit boek is voor mij Iris van onze correspondent in Moskou onze correspondent in Iris geworden. Een transformatie proces waarin zij zich geleidelijk aan realiseert en aan de lijve ondervindt dat het in vele opzichten ook mooie Rusland ook een zeer donkere kant heeft. Grootmoeder Katja leefde in de sfeer van Stalin, Iris ervaart de repressie van Poetin. Onder de oppervlakte is er weinig veranderd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten