Op de borrelboot met Eugenie.

 Recht tegenover de plek waar vroeger veel mensen zich inscheepten op weg naar de Nieuwe Wereld, Amerika, besloot Eugenie de overstap naar een nog boeiender levensfase te vieren aan boord van een schip. Geen ss Rotterdam ( die we nog wel gezien hebben, lag stil ) maar met de dynamiek van een ander Rotterdams fenomeen: De Borrelboot.

 En zo reisde ik via de Kralingse Zoom en de Beurs naar de Leuvehaven 73. Ik zag onmiddellijk waar ik moest zijn en ik zag bekenden.

 De kapitein had aangedrongen om toch vooral op tijd aanwezig te zijn ( eb en vloed ? ) en dat lukte ons. Zelf leek hij er zijn gemak van te nemen, maar toen kwam het verlossende woord van zijn lichtmatroosje ( die later ook onze kipdijtjes zou bakken ). We gingen varen.

En zie: de brug ging voor ons open, terwijl Eugenie haar cadeautjes opende.

 Eerst voeren we een stuk naar Dordrecht. We hadden een flinke wind mee, maar voor wij de kant zouden gaan raken, keerde de kapitein met een scherpe bocht en gingen we nogmaals onder de Willemsbrug en de Erasmusbrug door. 

Ondertussen werden in de kajuit de drankjes gekoeld en voor wie wilde gedronken.

 Intussen voeren we verder terwijl in de open lucht keuken onze barbeque werd bereid.

 

Voor wie het weer niet vertrouwde was er een gezellige huiskamer, maar daar werd weinig gebruik van gemaakt. Buiten was het nog gezelliger.

 

Inmiddels naderden we de Noordzee. Ook nu gingen we weer keren met zicht op een reusachtige kabellegger. Die hadden we nu niet nodig. De verbindingen liepen prima.

 

 Wat weer sterk deed denken aan de Stranddieren van de kunstenaar Theo Jansen.

 

 

Er was slechts een beperking aan boord: de voorplecht was verboden toegang, omdat dat de verleiding op zou kunnen roepen van een Titanic demonstratie. Ik heb er toch wel een foto van gemaakt. Gewoon om het toch een beetje te kunnen beleven. Ik mis wel het hek.

 

 Eenmaal weer in de buurt van Katendrecht glom het nieuwe museum Fenix ons toe. Leuk voor een volgende uitstap.

 

Net op tijd ging de brug weer open en konden we aanmeren. Het was avontuurlijk, gezellig en feestelijk geweest. Dankje wel Eugenie en Ries. En ja afscheid nemen is dan niet gemakkelijk, gezien de beelden.

Rotterdam, 20 juli 2025,

Henk van der Veen.