Een boeiend boek dat bevestigt wat ik al langere tijd ervaar. En mij ook zorgen over maak. Als kwaliteiten als verbinding, afstemming, eerlijkheid, schoonheid, mededogen, ethisch besef onder druk komen te staan of zelfs genegeerd dan is afbraak van diezelfde waarden het gevolg.
Sander leest zijn eigen boek voor en doet dat in een staccatostijl die urgentie en daadkracht uitstraalt. Een waardevol tegengeluid m.b.t. de regerende domheid. Het is enerzijds een oproep aan de overheid, de onafhankelijke journalistiek en het gezond verstand ( fact check ) om deze domheid zoveel mogelijk te signaleren en te bestrijden met argumenten.
Tegelijkertijd is het ook een oproep aan diegenen die op "intelligente" wijze ( de term geweten lijkt van een andere tijd ) domheid strategisch benutten ( veelal voor eigen gewin ) zich te realiseren dat ethische en morele waarden negeren leidt tot afkalving van democratie, de rechtstaat, journalistiek en wetenschap.
Tenzij je daar moedwillig op aan stuurt.
Daar waar het vrede is, is geen dualiteit en zeker geen polariteit.
Samenvatting ( on line citaat )
In deze messcherpe analyse laat Sander Schimmelpenninck zien hoe domheid Nederland steeds meer in zijn greep heeft.
Het is een groot taboe in Nederland: domheid benoemen. Want domheid wordt geassocieerd met ‘lage intelligentie’. De domheid in dit boek is geen eigenschap, maar een politieke strategie. Beter weten, of kunnen weten, en toch vasthouden aan bewezen onwaarheden, onterechte beschuldigingen en misleidende frames. In deze messcherpe analyse laat Sander Schimmelpenninck zien hoe dat soort domheid Nederland steeds meer in zijn greep heeft. Het vult talkshows, bepaalt verkiezingen en maakt je tot een influencer van formaat. Maar het tast ook de democratie, de rechtsstaat, de wetenschap en de journalistiek aan. Daarom moet domheid als strategie worden ontmaskerd. Niet om mensen als dom ‘weg te zetten’, maar om te beschermen waar domheid het op gemunt heeft: de open, democratische samenleving.
Het is een groot taboe in Nederland: domheid benoemen. Want domheid wordt geassocieerd met ‘lage intelligentie’. De domheid in dit boek is geen eigenschap, maar een politieke strategie. Beter weten, of kunnen weten, en toch vasthouden aan bewezen onwaarheden, onterechte beschuldigingen en misleidende frames. In deze messcherpe analyse laat Sander Schimmelpenninck zien hoe dat soort domheid Nederland steeds meer in zijn greep heeft. Het vult talkshows, bepaalt verkiezingen en maakt je tot een influencer van formaat. Maar het tast ook de democratie, de rechtsstaat, de wetenschap en de journalistiek aan. Daarom moet domheid als strategie worden ontmaskerd. Niet om mensen als dom ‘weg te zetten’, maar om te beschermen waar domheid het op gemunt heeft: de open, democratische samenleving.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten