Rimpels en maagdelijkheid. Uit het schrijfcafé.

 Vanmiddag was het weer tijd voor schrijfcafé Hoek. Het maandelijks moment waarbij er van alles uit mijn pen kan stromen. Zo ook deze keer. Janneke had een achttal titels van boeken verzameld, waarin het begrip tijd voor kwam. Na wat gefrons besloot ik te kiezen voor : Een rimpel in de tijd van Madeleine I' Engele.

Een rimpel in de tijd.

Ik zie het bekende beeld van een waterdruppel die in het water valt, waarna er rimpels op het oppervlak verschijnen en steeds verder uitdijen. Een rimpeling die eindeloos doorgaat, geleidelijk afvlakt en uiteindelijk niet meer echt zichtbaar is. Het effekt van de druppel verdwijnt in het grote geheel ( in dit geval het water ).

Ik ben geboren als een druppel die in het water valt. Een op dat moment emotioneel veld. Ik zette veel in beweging. De mensen rond mij kwamen kijken en zorgen. Het bericht deed de ronde. Mijn eerste rimpelingen waren de wereld ingezonden, al had ik er weinig over te zeggen. Inmiddels bijna 80 jaar verder blijft deze rimpeling nog altijd onderweg. Hoelang ? Dat is onzeker. Ongetwijfeld zal er een moment komen dat ook ik, inmiddels gerimpeld, verdwijn in het grote geheel. Maar nu nog niet, al heb ik ook daar weinig over te zeggen.

Haiku:

Doe het zo simpel

en veroorzaak een rimpel

die tijdloos voortgaat

 
Na de pauze nemen we een kort meditatief moment, waarin wij om een woord vragen. Het wordt : Maagdelijkheud met als side-kicks gloednieuw, zuiver, onberoerd, schoon, natuurlijk en onbevlekte ontvangenis.

Maagdelijkheid.

Waarom ? Geen idee. Maar mogelijk komt dat nog in een beeld. Een beeld dat vertelt over de bossen, de wind, het stromende water, een opkomende zon. Een natuurervaring. Zoeen als ik vorige week in Niedersfeld ervoer, terwijl ik uren doorbracht op een berg en in het bos. Het beeld en geluid van de ruisende wind in de bomen, zonder verkeer of ander mechanisch materiaal. Onaangetaste natuur. Zuiver als het water in de wildstromende beek.

Deze keer ver weg van alle platgetreden, oververcommercialiseerde en vervuilde plekken. Daar waar mensen teveel sporen achterlaten. De gemeente wil mij doen geloven dat boven op Das Goldene Pfad de meest zuivere lucht van de verre omtrek te vinden is. En hoe zit het dan met die honderden auto's die hier per dag op en af rijden ? En de ruimte innemende hordes die het liefst elkaar opzoeken. Weg stilte. Neen, ik kies liever voor maagdelijkheid. Puur natuur en loepzuiver.

Natuurervaring ( woord uit vorig stukje ).

Het is echt een aardige man. Ik zie hem op de sportschool met zijn blauwe shirt dat mij verteld dat hij mogelijk ooit op Kreta is geweest. Hij vertelt mij dat hij gisteren naar het strand van Hoek van Holland is geweest voor een natuurervaring. En dat viel tegen. Nog nooit had hij zoveel mensen op een broerige en zondoorstoofde hoop gezien. Het strand kleurde vooral rose en bruin met op veel plaatsen tatto accenten.

Ik vertel hem dat ik gisteren in een Vlaams bos, vlak over de grens een andere natuurervaring had gehad. Rust, stilte en af en toe een vriendelijke passant op een paardje. Dag meneer. Dag meisje op mooi paard ! Mijn gesprekspartner had geen idee waar ik het over had en waar die plek zou kunnen zijn. Hij reed altijd door naar Antwerpen ( vermoedelijk voor een natuurervaring, ging zo door mij heen. Ik ken Antwerpen erg goed ). Hij is echt aardig, ook als hij zich blijft verbazen over mijn tegendraadse lopen op de loopband. Zo loop je terug in de tijd. zegt hij. Dat klopt: ik  ben weer in de Vlaamse bossen van gisteren. Alleen loop ik nu achteruit.

We sluiten af met een woordgedicht. Ook dit woord komt uit het eerdere verhaal : Paard.

P opulaire

A ccomodaties

A ltijd

R ommelig

Drukbezocht