Landgoed Paltz en Art Centre Herman van Veen.

Bij het lezen van het boek "Seizoenen" van Herman van Veen komt enige keren het Landgoed Paltz in Soest ter sprake. Daar heeft hij een creatief centrum opgericht voor optredens, cursussen, exposities. Ook is er een galerie met zij schilderwerk en beeldhouwkunst van anderen. Rondom terrassen en een mooie winkel.

Het hele gebouw is erop ingesteld om het artistieke gedachtengoed van Herman te documenteren en te verspreiden. Platen, cd's, schilderijen, boeken, enz. Een veelzijdig artistiek mens. Ook is er ruimte voor allerlei "prijzen", b.v. van Unicef en veel foto's van ontmoetingen met hoogwaardigheidsbekleders en artiesten. Daar komt nog bij dat het complex bemand wordt door tal van vriendelijke dames met wie een goed gesprek mogelijk is. En dat kon gaan over kunst, de wolf of de opvallend zwijgzame vogels in dit gebied.

Een van de dames adviseerde mij het pad naar de Vallei te nemen en dat was een goed advies. Ooit was hier grootschalig grond afgegraven en geleidelijk had de natuur het gebied terugveroverd.

Het toeval wilde dat er net een schaapskudde werd uitgelaten in het gebied. Dat leverde leuk filmmateriaal op. De schapen ( geen wolf te bespeuren, gelukkig maar ) hadden het hier voortreffelijk naar hun zin. De schaapshond ook, al moest ie er hard voor werken.

 

Terug nu naar het gebouw voor de expositieruimten en een kopje koffie op het terras. Er liep een breed uitwaaierende goed geschuurde trap omhoog en er was ook een lift. Mooie lichte ruimtes met ruimte voor de aanwezige schilderijen van Herman en een aantal ruimtelijke objecten, waaronder die van Ton Kalishoek, oud-voorzitter van mijn, nou ja, onze tennisvereniging destijds.

Helemaal boven was een dakterras met uitzicht op de omgeving. Daar was ook een  ondefinieerbare metaalplastiek te zien. Misschien een cadeautje ? Die kunnen soms ook tegelijkertijd goedbedoeld en minder fraai zijn.

 

.In de kleinere gebouwen beneden werd vandaag gezongen voor en met de hele kleintjes. Een dame met een bloememkrans in het haar had de leiding in een verder wat sombere ambiance. Dat laatste zou echt wat vrolijker kunnen. Leuk klonk het wel met de kinderen op de achtergrond en de schapen aan de voorzijde.

Over kleine vogeltjes gesproken: uiteindelijk waren er 3 zich zich alsnog lieten horen: de alom bekende Tjiftjaf, een Winterkoninkje en als klap op de vuurpijl de Gekraagde Roodstaart. Deze laatste komt hier tegenwoordig nog zelden voor. Daarvoor moet je bij Herman van Veen in Soest zijn.

Winterkoninkje.

 Gekraagde Roodstaart

Al met al weer een geslaagde excursie met veel prettige indrukken. Vooral de stilte in de vallei: indrukwekkend. Is dat 6 ( ? ) hoekige huisje toevallig te huur ?

Rotterdam, Soest , Henk van der Veen.