Verzoening bij kreeft en scampi
Het weer was zoals steeds mooi. Onze behoefte aan zee, zon en water groot. En daarmee werd het spectaculaire idee geboren om laat in de middag naar het strand van Westerschouwen of Vrouwenpolder te reizen. Yes !
Later op de dag kwam daar een dosis wijsheid bij, waardoor wij ons plan veranderden en besloten elkaar en onszelf tegemoet te komen door culinair te gaan doen in Willemstad ( Noord Brabant ). Niet zo ver en toch dichtbij. We verzamelden ons bij de plaatselijk VVV ( nou ja er hing een vlag, eigenlijk was het een winkel waar je als watersporter heerlijke uren zou kunnen doorbrengen ). 
Er hing een Mediterrane sfeer in Willemstad en dus vestigden we ons op het havenhoofd, waarbij we fantaseerden over lekker eten dat we niet konden krijgen omdat we niet gereserveerd hadden. En het plan om ons in dat geval te voeden bij het plaatselijke frietkot.
Intussen genoten wij van alles wat hier te genieten viel.
Zoals het jongetje naast ons zijn ijsje at.
En terwijl de vissersboten uitvoeren voor een verse vangst, wandelden wij Willemstad binnen om te constateren dat zitten op een bankje aan het water helderziend maakt: alle tafeltjes gereserveerd.
Een maître wilde onze namen wel opschrijven voor later.
Wij echter liepen door en niet tevergeefs.
In de Voorstraat hadden meerdere restaurateurs besloten om op het middenstuk terrasjes te bouwen onder de groene lindes en dat was heel leuk. Ook daar veel reserveringen, maar aan het eind kwamen we bij restaurant Rosheuvel terecht.
En bij Rosheuvel hadden ze wel een spannend tafeltje voor ons. Een op de rand van licht en schaduw ( hoe passend ) en dat was maar goed ook, want het duurde heel, heel lang voordat men erachter kwam dat de bon van onze bestelling niet in de keuken was aangekomen. Nu konden we ruim een uur lang het verschuiven van de zon bestuderen. Er stond geen wind en de sfeer was als een meditatie.
Toen het bonnetje gevonden was, was het een kwestie van 5 minuutjes en dus kregen we een watertje uit de aarde aangeboden ( nou ja, aangeboden ).
Gedurende 5 minuten bestudeerden wij de waterstanden, maar toen werd het tijd om te watertanden. Een dame bracht ons ( het speciale gereedschap lag al klaar ) een halve kreeft........
En een Scampi on fire, met zeekraal en Pernod bereidt.
Heel fotogeniek allemaal.
Bij de kreeft kon je goed zien hoe "alles"in elkaar stak, maar bij de Scampi zag het er een stuk raadselachtiger uit. Het was verfijnd van smaak en ook pittig en al proevend ontdekten we een vleugje anijs van de Pernod.
Intussen kraakte het aan de andere zijde van onze tafel: het grote avontuur was begonnen en zag er zo uit:
De bijgeleverde frietjes en salade waren smakelijk en erg klein bemeten voor onze grote trek. Gelukkig kwam er maximaal veel zoetigheid bij de koffie. Dat wel. Ik probeerde steeds het scheve saladeschaaltje horizontaal te zetten, maar helaas, het was scheef gebouwd.
Nadat wij heerlijk getafeld hadden bezochten wij de lokale kerk, die gesloten was, maar er wel mooi bij lag.
Daarna werd het tijd om terug te wandelen naar het water. Onderweg verbaasden wij ons over de grote luxe jachten. Fotograferen deed ik niet, immers de eigenaren zaten daar in blijde armoede op te wachten.
Neen verderop, daar waar de gewone jachthaven lag, was het meer genieten van de ondergaande zon en een mooie gezellige avond vol verrassingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten