Mettes Wellnessweek. Het Carnaval.

Mettes Wellnessweek.......het Carnaval.

Sinds zondag ben ik weer voor een weekje Wellness bij oma op de Brabantse Wal. Even helemaal tijd voor mezelf in deze voorjaarsvakantie. 
En dat begon gisteren al met een stormwandeling op Tholen.

Heel spannend en......ontspannend.

Vanochtend was ik al vroeg wakker en toen ik in de spiegel keek wist ik het......ik zou een zelfportret gaan maken. En dat lukte heel goed.

Om 12.00 uur kwam opa Henk binnen en ik nam hem onmiddellijk mee naar mijn tekentafel, want ik had een opdracht voor hem: een oen tekenen. Nou dat sprak hem wel aan want het duurde niet lang of de eerste werd zichtbaar:

Het was iemand die niet goed had opgelet en nu bijna helemaal in het gips en verband zat. Ik kwam met het idee om 'm te laten huilen en toen was het tijd voor een andere: een meisje in nood. Ze heeft niet goed opgelet. Wat een oen !

Ook tekende opa een heeeeeel lange hond, maar die past hier niet helemaal op en die laten we dan ook weg.

Daarna kregen een broodje met ei en een broodje met heel stevige pindakaas en gingen wij ons verkleden voor het Carnaval. Opa ging als boswachter, oma als mevrouw Poetin en ik als het blonde zusje van Moana. We wilden ook nog gordijnen aandoen - heel gewoon in Krabbendijke - maar oma had liever dat we die lieten hangen.

We waren op tijd voor de optocht. Het was er heel druk, maar al snel kreeg ik een plaatsje vooraan bij twee lieve Krabbendijkstertjes. Ik stond zogezegd tussen hun gordijnen. Zo kon ik alles goed zien.

Soms was dat ook wel een beetje eng, bijvoorbeeld toen er een grote rokende draak voorbij kwam. Die had vleugelpech en dus bleef hij vlak voor, of liever hoog boven mijn neus staan.

Ik liet zien dat ik niet bang was en probeerde hem onder zijn voet te kietelen. Dat hielp hij ging er snel vandoor en iedereen dacht: wat een dapper meisje staat daar.

Er liepen allerlei orkestjes voorbij die luid trommelend en toeterend lieten zien dat het Carnaval was. Maar er was ook een babytje die dat allemaal niet interessant vond.

Lekker slapen onder een warme deken.

Ik zag ondertussen Zwarte Pieten in boerenkielen , maar Sinterklaas was er niet bij.

 Wel waren er heksen en andere vreemde figuren in de optocht.

Ik kreeg ook nog een zakje met snoep, maar al snel werd duidelijk waarom heksen van die slechte tanden hebben. Ik moest even met oma overleggen of ik dat ook wel wilde.

Er waren heel grote wagens, zoals die met allerlei Nederlandse artiesten, die ik niet herkende, maar opa wel.

Soms kwamen er mensen voorbij die wel heel vrolijk waren en in de rondte dansten. Geen gek idee want door de kou leek het als mijn voetjes aan draadjes aan mijn benen hingen.

Soms was het moeilijk voor een optochtwagen om de bocht door te gaan, de straat in. Dat was steeds even spannend, maar liep altijd goed af.

Een van de wagens was heel hoog met allerlei opgestapelde auto's, die elk moment naar beneden konden vallen. Ineens miste ik mij broer Siebe, want die zou wel weten hoe hiermee om te gaan.

Degene die dit gemaakt had was pas echt een oen!!!

 

Het werd koud en dus tijd om naar huis te gaan. Oma vroeg naar mijn diepste verlangen en ik riep: Pannenkoeken !

O pa nnenkoeken ! riep opa meteen. Heerlijk !

En zo besloten wij volgens democratische stemming dat dit het zou worden.

Tot blijdschap van oma. Dat ook .

Nadat ik met de mixer het beslag had gemaakt ( oma wist precies wat en hoeveel erin moest, zij zou zo een pannenkoekenhuisje naast het wellnesscentrum kunnen beginnen en ik zou haar dan helpen met alle soorten pannenkoeken en misschien later ook met stroopwafels en zo ) werd het baktijd.

Er waren er met ham, kaas, groenten, pruimenjam, appelstroop.

Allemaal heerlijk en met gevulde buikjes gingen we van tafel om nog even wat te lezen en daarna te gaan slapen.

Dromend over een heel grote optocht vol kabouters en oentjes en een klein draakje dat niet tegen kietelen onder zijn voet kon.

Het was weer leuk geweest.

Morgen vroeg op voor weer een leuke dag.

Mette, Krabbendijke, 2017