Ga ik weer in de klei...................of niet ?

In de klei ?

Van 1975 tot ca. 2012 zat ik met zeer grote regelmaat met mijn handen in de klei. Keramiek dat was mijn ding, ik kon er van alles mee, wist veel van bakprocessen en glazuren. Deels beroepsmatig ( gaf er lessen in ) , deels als liefhebber ( de beeldende kunst ).

Tot ik in 2012 verhuisde naar een kleinere accomodatie met minder werkruimte en een toegenomen passie voor expressionistisch en creatief therapeutisch schilderen. Ook creatief schrijven deed haar intrede. Het geduldig werken aan beelden werd vervangen door de snelle paletmesstreek.

De nieuwe riante keramiekoven die ik voor de verhuizing had aangeschaft ( zelfde type als afgebeeld ) stond vervolgens een aantal jaren te glanzen, maar dat was het dan ook wel. Waarmee de vraag op kwam of het niet beter was deze te verkopen en van dat geld iets anders leuks te gaan doen ?

En zie recent bereikte mij de vraag of mijn oven "in de aanbieding"was en zo belandde ik opnieuw in het dilemma.

 

Ik besloot nog eenmaal te testen wat en of ik het nog wilde. Op dus naar de pottenbakkerij van Joop Cock in Bergschenhoek. Een fraaie en mooi gelegen accomodatie ( winkel, atelier en galerie ).

Joop heeft heel veel van alles, maar nu net niet mijn lievelings steengoedklei, die ik veelvuldig ging halen in Soest bij De Hazelaar.

Al met al toen maar 2 broodjes witte grove chamotte aangeschaft, dat helaas niet het rose / abricot -biscuit zal opleveren. Het zij zo.

Joop heeft heel mooie glazuren in de loop van de tijd ontwikkeld. Zijn beeldende kant ( uitgezonderd zijn draaiwerk ) spreekt mij niet zo aan. Aandoelijk is het wel.

  Ook leuk om te zien waar zijn cursisten mee bezig zijn. De dames zien er wat berustend uit en dat is niet vreemd: eerst de klei laten drogen, dan het bakproces en eventueel het glazuurproces. Ja een potje bak je niet 1,2,3.
Je zou je er schuldig van gaan voelen.

Het is best een leuke winkel als je van keramische spullen houdt. De vele glazuurproefjes een de wand. Soms uit de fabriek, maar ook uit de keuken van Joop.

Van dichtbij ziet dat er zo uit.

En dan de vele gereedschappen die je in kunt zetten bij het boetseren.

Spatels, spatels en nog wat spatels.

Al met al wel weer inspirerend en ik blijf tegelijkertijd het gevoel houden dat ik een gepasserd station, waar ik al heel veel geweest ben, aandoe. Het ware vuur van toen voel ik niet ( meer ).

Een creatieve cursus voor de bewoners hier ? Voelt ook niet echt als : ja , ik wil.

Benieuwd hoe het verder gaat.

Bergschenhoek 4 maart 2017.