De Kleine Ondeugd.

Vorige week vrijdag werd op initiatief van Wijnand een oude traditie hersteld. De nu ca. 30-jarige zwemgroep, die in het verleden regelmatig ergens ging eten of zich een dag vermaakte in het inmiddels verdwenen Tropicana aan de Maasboulevard kwam opnieuw collectief in beweging.

Vanavond gunden wij onszelf ....................een kleine ondeugd.

We verzamelden ons rond half 7 in dit huiskamerrestaurant aan de Oostzeedijk, waar wij welkom werden geheten door een mooie Thaise dame, die Chinese was. 
De eerste verrassing van de avond.

Ze vond ons zo leuk dat ze onmiddellijk foto's begon te maken ( vermoedelijk voor haar facebook pagina ).

Daarna schonk ze voor mij een kopje jasmijnthee in.

 Een mooie gelegenheid om te vragen hoe ik de ( voorspelde ) zeer pittige gerechten kon onderscheiden van de milde. Het werd een geruststelling: alleen de biefstuksalade was tricky en bij grote hitte in de mond moest ik meteen een hap witte rijst nemen.

Leuk was dat er maar één menu was en dat dat voor iedereen gold. We moesten zogezegd eten wat de Thaïse pot schafte. 

Zo begonnen we met een allerliefst maïskoekje.

Vervolgens werd de tafel steeds verder volgezet met van alles en nog wat. Naast de witte rijst was er nasi. Er was iets met veel sap waar de kip in zwom ( beter bekend als "Robs Favourite" ). Na verloop van tijd leek de kip onder water te zwemmen ( wat wij als zwemgroep ook wel doen ), maar de schaal bleek bij nader inzien gewoon leeggevist te zijn.

Ook waren er collectieve Thaïse noedels, individueel gefrituurde vis ( erg lekker ) en natuurlijke de inmiddels gevreesde biefstuksalade, die eigenlijk heel mild was nadat ik de rode pepertjes aan Anneke had gegeven.
Een liefhebster.

Het een en ander leidde tot heel divers proeven en smullen.

Niet alleen aan deze kant van de tafel, maar ook aan de andere.....

Tussendoor werd er wat van stoelen gewisseld of maakte Inge foto's van een heel bijzonder aquarium dat deels in de muur bevestigd was. De vissen keken bewegingsloos toe. Ook de zuidoostaziatische sterrenhemel boven ons ( deels glas in lood, deels gloeisterren, deels Ledjes - hoe verzin je het ) trok veel aandacht.

Vanuit de keuken werd inmiddels gekeken of het tijd was voor het dessert. Deze avond was dat of een kopje jasmijnthee of een veelkleurig en -smakig ijsje. Dat laatste zag er zo uit en smaakte uitstekend samen met de Chablis.

De thee bleek wonderthee. Eerst blauw ( nogel trendy tegenwoordig ), maar door citroen toe te voegen paars. De honing zorgde voor een goudgele bodem.
Kortom: een wonder.

 

 En dan is zo'n koffie toch wel heel gewoontjes.

 Daarna werd er nog wat doorgepraat over alle ervaringen en mochten wij afrekenen.
Buiten gekomen werden de groep fietsers, auto's en metro's herverdeeld, zodat iedereen op een nette manier naar huis kon.

Zelf greep ik deze mogelijkheid aan om nog een wandeling te maken langs de havens. Het was inmiddels buiten droog, zacht en stil en dat vonden mijn "Thaïse-tuut-oren" wel zo aangenaam.

Geleidelijk aan bereikte ik mijn auto die ik deze keer "op stand" had geparkeerd: 

op de Avunue Concordia.

Nadat ik nog even bij de Rozenkruisers naar binnen had gekeken ( mooie spreuk in de vensterbank ) en nog eenmaal au ! had gezegd voor het huis van mijn vroegere tandarts, stapte ik in mijn mobiel.

Het was weer mooi geweest. 

Ik had vrijdag weer veel te vertellen bij het zwemmen.

Wijnand bedankt.