Siebe op zomerkamp.

Siebe op zomerkamp.

Ik was er helemaal klaar voor: ik zou bij oma op zomerkamp gaan en daar zou ik allemaal dingen gaan doen die ik thuis helemaal niet en soms wel doe. Eerst wilde ik nog een uurtje slapen en even met Suzanne het van 1 tot 10 tellen doornemen. Altijd belangrijk als je op reis gaat.

 Daarna at ik nog wat taartjes en dronk ik nog wat sapjes. Ook keek ik nog even naar mijn familie, die in de tuin speelde. Ze waren leuk bezig dus daar hoefde ik mij geen zorgen om te maken.

En toen was ik klaar voor het grote avontuur. Ik had achter in de hybride Toyota een veilige kuipstoel en een mooi uitzicht. Ik had er zin in en zo gingen we op pad. 
Na een tijdje had ik al die ( vracht- ) auto's wel gezien en wilde ik wat animatie. Opa Henk, de co-piloot, had een leuk idee: Hij maakte klanken en woorden en die deed ik dan na. Soms wel honderd keer en dan moest ik lachen.

Soms pakte hij een van mijn tenen om mijn stem meer hoge of lage tonen te geven.

Ik wist niet dat dat kon. Mooi hoor !

Nadat wij in Dinteloord een korte sanitaire stop hadden gemaakt, werd er wat van kleding gewisseld, maar even later waren we er. Slaap had ik niet, dus ging ik onmiddellijk aan de slag met het vullen van oma's flessen, die wast namelijk milieuvriendelijk met zand. Lastig was dat de opening van de fles zo klein was, maar met mijn fijne motoriek lukte het uiteindelijk wel.

De volgende ochtend werd het tijd om pruimen te plukken. Opa , die vroeger nog op gympies de Aggenhorn had beklommen, liet zien hoe je dat deed, nou ja, ik was eigenlijk bezig met het optellen van de pruimen.

Omdat ik ook van klimmen houd meldde ik mij onder aan de trap. Mijn : "ik ook" werd onmiddellijk begrepen.

Oma vond het een leuk idee, maar was ook heel voorzichtig.

 En zo beklom ik mijn eerste pruimenboom in een soort "houjevastbroek".

Ik liet al snel merken dat dat niet mijn stijl is en gaf op eigen kracht naar grote hoogte te willen. En zie, zo gebeurde: ik kon nu elke pruim plukken die ik wilde.
That's the spirit !

Intussen was opa mij achterna geklommen  om de afdaling voortebereiden en maakten wij een selfie met de aller-, allerlaatste pruim.

Daarna werd het tijd om de oogst naar huis te brengen. Daar nam ik de volledige verantwoordelijkheid voor: niemand anders mocht 'm dragen.

Het was een mooi avontuur geweest.