Zomercolumn: les culinairités Extraordinaires..

Zomercolumn 2 : Les Culinairités Extraordinaires.

Ook al eet ik hier in Nederland goed en smakelijk, meestal van eigen hand, soms met andermans handen, een jaarlijks bezoek aan de exotische keuken ( geldt voor mij ook voor Frankrijk, alwaar ik eenmalig in Macon een dood vogeltje op mijn bord kreeg / over de beruchte Andoilette wil het hier niet eens hebben, ook al doe ik het nu toch ).

Terzake:

Om mij voor te bereiden op de vakantie serveerde Janneke voor mij een "Spies Royal á la Reeuwijkse Hout" Van groot kaliber en smaak.

 Zichzelf bedacht zij met een mix van frisse groenten en een diervriendelijke kaas met ovengebakken bruine boterhammen. ook dat ging er in als koek.

De volgende dag, na een wonderlijke rit door het Belgische......ik dacht dat ik een kleine camper had, maar deze............een echte budgetcar zo te zien. En zuinig rijden !

Dus....de volgende dag belandde ik in het chalet van Rik en Agnes in Rochefort. Prachtig gelegen tegenover het zomerpaleis van Koning Philippe.

Aan de achterkant van het chalet ( uit het zicht van de royals - er kan immers snel sprake zijn van jalouzie ) genoten wij tafelbreed van al het goede dat er in huis was. En dat was niet gering.

 Vleeseters, vegetariërs, sauzers, viseters, er was voor elk wat wils en om het nog leuker te maken componeerden wij allen een schotel voor algemeen gebruik.

Bekend om mijn groene vingers, mocht ik deze maken.

 En toen ik van alle andere schalen genomen had zag dat er zo uit( de 1ste ronde dat wel).

Quel composition ?! 

De volgende avond was ik samen met Agnes te gast op Chateau Frandeux. Er was ons een culinaire droom in het vooruitzicht gesteld.

Het was die dag wat bewolkt en regenachtig ( een voorteken ? ) en eten ( en daarna zingen ) bij het kampvuur viel daardoor in het water. Of het daardoor kwam weet ik niet, maar de grote chateau-leider zei zich vergist te hebben: het was broodjes-avond. Als de vuist van Bep van Klaveren kwam deze mededeling aan. Mijn maag en andere zintuigen stonden in een volstrekt andere modus.

Ik geef toe: vooraf was een warme wat zwaarvallende diepgroene soep en voor op de broodjes waren ar allerlei vegetarische mixen van onbestemde oorsprong. Alleen die met bietjes ( Bitte ein Biet ) kon ik thuisbrengen. Het was allemaal zo supervegetarisch. Ik onderdrukte de neiging om heel hard "SAUCCISON" ( we zijn in Wallonië ) te roepen.
Zo om mij heen kijkend werden de aanwezigen er ook niet vrolijker van.

Ik dacht aan Rik en Emma en Claus en Gregory en Max, die nu in het chalet van een heerlijk hard Ardens worstje zaten te genieten.

Koffie was er ook niet. Wel een soort bruin poeder en 3 maal 3 soorten mintthee.

Uit protest weigerde ik hier verder foto's van te maken. 

Het werd tijd om door te reizen naar "Jenny's Walhalla" ergens tussen Langres en Vesoul, in het dorpje Bourguignon Les Morey. De naam zegt het al.
Ik schoof aan tafel en.......

waarna ik weer aan tafel schoof en.......

Waarna ik weer aan tafel schoof en........

Om niet geheel verslaafd te raken at ik af en toe ook vanuit eigen hand in een lokaal en uiterst eenvoudig restaurantje.

Mijn specialiteit: Elzasser Flammkuchen ofwel Tarte Flambée.

De juiste bereiding ervan vraagt wat aandacht en tijd, maar dan heb je ook iets bijzonders.

 En kijk zelf maar: deze verrukkelijke mix van uiterst dun deeg, creme fraiche, spekjes of runderreepjes, en peper maakt dat het niet bij een Flammkuchen blijft.

Da bliebt mann zwei von. Nicht?

Bij nader in zien valt mij de overeenkomst op met de zonsondergang op dinsdag.

Net een grote Tarte Flambee, die geconsumeerd wordt.

Daar word ik nou gelukkig van. 

Ik krijg er gewoon weer zin in.

Henk.

P.S. Ontdekt dat de courgetteplant bij regen haar bladeren als handen naar boven strekt om het water centraal op te vangen.

Halleluja !