Oudjaarsdag.
Uitgeweken naar de rust van de Nesselandepolder lukt het mij de laatste zonnestralen van 2014 vast te leggen. Het is in meerdere opzichten een jaar met de nodige bewolking en ook met veel zon geweest.
Voor het eerst sinds 15 jaar was ik thuis op Oudjaarsavond. Leuke conferences, dat wel. En tegelijk het besluit genomen de komende 15 jaar in deze periode weer naar onze buurlanden te verhuizen.
Landen met mooi begrensd en gestruktureerd siervuurwerk. Weg uit het klein Bagdad van Opstelten ( 2% minder erg ) met haar collectieve waanzin van explosies en respectloos lawaai en vernieling.
Het verlangen naar een kruitvrije frisse neus op Nieuwjaarsdag ( het liefst natuurlijk op een maagdelijk witte wintersportpiste ) maakte dat ik met I ( houdt ook van frisse neuzen, niet van koude oren ) een ochtendwandeling ben gaan maken in Willemstad.
Willemstad , hoe toepasselijk, daar werd vroeger flink geschoten, maar nu niet. Nu was het er heel stil. Zelfs het kruithuis lag er relaxed en verlaten bij.
Gevoetbald werd er vandaag ook niet. De lijnen van het veld waren niet zichtbaar en de drainage had vakantie. Het werd - terwijl de zon mee kwam doen- een fijne wandeling over de binnen- en de buitenring.
Bij terugkeer in de haven sloeg voor het eerst dit jaar de hongerige trek toe. De meeste accomodaties waren nog gesloten, zo niet "Het wapen van Willemstad".
We waren de eersten van dit jaar en deze dag en de kok kon aan de slag.
Verse erwtensoep werd het. Met roggebrood en Zeeuws spek.
Het bestek zag er overigerns nog Sinterklaasachtig uit.
Op het nog te verwarmen buitenterras stond een voorjaarsbode naar ons te lonken.
Lente onder de straalkachel. Wat wil een mens nog meer.
Teruglopend naar de auto op het Havenhoofd werd de zon duidelijk zichtbaar.
De eerste zonnefoto van 2015 een feit.
Zo werd het een goed begin van een mooi jaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten