Normaliter mediteer ik een tijdje na het ontbijt.
Echter niet vandaag. Ik "wilde" iets zien zonder te weten wat.
TV op zondagochtend.....?
Ik kom in het huis en de tuin van Jan Siebelink, de schrijver, inmiddels 75 jaar. Ik zie een man die heel levend is. Op het moment dat hij de tuin in gaat geeft hij de 2 ranke hazewinden die aan weerszijden van de deur liggen iets te knabbelen. De dieren ontvangen het in alle rust, de rust ook van Jan. Mij raakt de symboliek van deze 2 "wachters". Zij waken en hij voedt ze.
In de tuin vertelt Jan over de verwondering die hij nog altijd ervaart en kan ervaren en hij koppelt dit aan een 12-jarige Jan, die altijd levend in hem is gebleven. een jongen die de wereld ontdekt, telkens weer en daar ook van geniet.
Ik herken een deel van mijzelf daarin.
Hij vertelt dat hij de ervaring bij zich draagt, dat mocht hij overlijden, er iets groots hem zal opvangen en dat hij zich daar dan over zal verwonderen.
Dank je, Jan.
En dan Eva Jinek op zondag.
Deze keer met Geert Wilders - heel dicht bij Eva - een aangenaam stel uit GTST, die een romantische reisserie voor RTL4 gemaakt hebben en een hoogleraar gynaecologie die boeiend vertelt hoe in ontwikkelingslanden preventief baarmoederhalskanker kan worden bestreden met.....AZIJN.
Het wordt een mix van ernst, warmte,humor en strijd. Met name tussen Geert en Eva ontwikkelt zich een dynamiek om van te smullen. Eva krijgt het er warm van en na afloop wappert zij met haar jasje en handen. Zij is er ook heel zichtbaar in en ja, daar hou ik van.
Dank je Eva.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten